چهل حدیپ غدیر3

21- روز گشایش و درود عن ابى عبد الله(ع) قال: والعمل فیه یعدل ثمانین شهرا، و ینبغى ان یکثر فیه ذکر الله عزوجل، والصلوة على النبى(ص) ، ویوسع الرجل فیه على عیاله. وسائل الشیعه 7: 325، ح 6. امام صادق(ع) فرمود: ارزش عمل در آن روز (عید غدیر) برابر با هشتاد ماه است، و شایسته است آن روز ذکر خدا و درود بر پیامبر(ص) زیاد شود، و مرد، بر خانواده خود توسعه دهد. 22- روز دیدار رهبرى عن مولانا ابى‏الحسن على بن محمد(ع) قال لابى اسحاق: و یوم الغدیر فیه اقام النبى(ص) اخاه علیا علما للناس و اماما من بعده،[قال] قلت: صدقت جعلت فداک، لذلک قصدت، اشهد انک حجة الله على خلقه. وسائل الشیعه 7: 324، ح 3. امام هادى(ع) به ابواسحاق فرمود: در روز غدیر پیامبر اکرم(ص) برادرش على(ع) را بلند کرد و به عنوان پرچمدار (و فرمانده) مردم و پیشواى بعد از خودش معرفى کرد. ابواسحاق گفت: عرض کردم، فدایت‏شوم راست فرمودى. به خاطر همین به زیارت و دیدار شما آمدم، گواهى مى‏دهم که تو حجت‏خدا بر مردم هستى. 23- روز تکبیر عن على بن موسى الرضا(ع) : من زار فیه مؤمنا ادخل‏الله قبره سبعین نورا و وسع فى قبره و یزور قبره کل یوم سبعون الف ملک ویبشرونه بالجنة. اقبال الاعمال: 778. امام رضا(ع) فرمود: کسى که در روز (غدیر) مؤمنى را دیدار کند، خداوند هفتاد نور بر قبر او وارد مى کند و قبرش را توسعه مى‏دهد و هر روز هفتاد هزار فرشته قبر او را زیارت مى‏کنند و او را به بهشت بشارت مى‏دهند. 24- روز دیدار و نیکى قال الصادق(ع): ینبغى لکم ان تتقربوا الى الله تعالى بالبر والصوم والصلوة و صلة الرحم و صلة الاخوان، فان الانبیاء علیهم السلام کانوا اذا اقاموا اوصیاءهم فعلوا ذلک و امروا به. مصباح المتهجد: 736. امام صادق(ع) فرمود: شایسته است با نیکى کردن به دیگران و روزه و نماز و بجاآوردن صله رحم و دیدار برادران ایمانى به خدا نزدیک شوید، زیرا پیامبران زمانى که جانشینان خود را نصب مى‏کردند، چنین مى‏کردند و به آن توصیه مى‏فرمودند. 25- نماز در مسجد غدیر عن ابى عبد الله(ع) قال: انه تستحب الصلوة فى مسجد الغدیرلان النبى(ص) اقام فیه امیر المؤمنین(ع)و هو موضع اظهرالله عزوجل فیه الحق. وسائل الشیعه 3: 549. امام صادق(ع) فرمود: نماز خواندن در مسجد غدیر مستحب است، چون پیامبر اکرم(ص) در آنجا امیرمؤمنان(ع) را معرفى و منصوب کرد. و آنجایى است که خداى بزرگ، حق را آشکار کرد. 26- نماز روز غدیر عن ابى عبد الله(ع) قال: و من صلى فیه رکعتین اى وقت‏شاء و افضله قرب الزوال و هى الساعة التى اقیم فیها امیرالمؤمنین(ع) بغدیر خم علما للناس و... کان کمن حضر ذلک الیوم... وسائل الشیعه 5: 225، ح 2. امام صادق(ع) فرمود: کسى که در روز عید غدیر هر ساعتى که خواست، دو رکعت نماز بخواند و بهتر اینست که نزدیک ظهر باشد که آن ساعتى است که امیرالمؤمنین(ع) در آن ساعت در غدیر خم به امامت منصوب شد، (هر که چنین کند) همانند کسى است که در آن روز حضور پیدا کرده است... 27- روزه غدیر قال الصادق(ع): صیام یوم غدیر خم یعدل صیام عمر الدنیا لو عاش انسان ثم صام ما عمرت الدنیا لکان له ثواب ذلک. وسائل الشیعه 7: 324، ح 4. امام صادق(ع) فرمود: روزه روز غدیر خم با روزه تمام عمر جهان برابر است. یعنى اگر انسانى همیشه زنده باشد و همه عمر را روزه بگیرد، ثواب او به اندازه ثواب روزه عید غدیر است. 28- روز تبریک و تبسم عن الرضا(ع) قال: ... و هو یوم التهنئة یهنئ بعضکم بعضا،فاذا لقى المؤمن اخاه یقول: «الحمد لله الذى جعلنا من المتمسکین‏بولایة امیر المؤمنین و الائمة(ع)» و هو یوم التبسم فى وجوه الناس‏من اهل الایمان... اقبال: 464. امام رضا(ع) فرمود: عید غدیر روز تبریک و تهنیت است. هر یک به دیگرى تبریک بگوید، هر وقت مؤمنى برادرش را ملاقات کرد، چنین بگوید: «حمد و ستایش خدایى را که به ما توفیق چنگ زدن به ولایت امیرمؤمنان و پیشوایان عطا کرد» آرى عید غدیر روز لبخند زدن به چهره مردم با ایمان است... فصل سوم: ولایت در غدیر 29- پیامبر و ولایت على(ع) عن ابى سعید قال: لما کان یوم غدیر خم امر رسول الله(ص) منادیا فنادى: الصلوة جامعة، فاخذ بید على(ع) و قال: اللهم من کنت مولاه فعلى مولاه،اللهم وال من والاه، و عاد من عاداه. بحارالانوار 37: 112، ح 4. ابو سعید گوید: در روز غدیر خم رسول خدا(ص) دستور داد: منادى ندا دهد که: براى نماز جمع شوید. بعد دست على(ع) را گرفت و بلند کرد و فرمود: خدایا کسى که من مولاى اویم پس على هم مولاى اوست، خدایا دوست بدار کسى را که على را دوست بدارد و دشمن بدار کسى را که با على دشمنى کند. 30- زندگى پیامبرگونه قال رسول الله(ص): من یرید ان یحیى حیاتى، و یموت مماتى،ویسکن جنة الخلد التى وعدنى ربى‏فلیتول على ابن ابى طالب،(ع)فانه لن یخرجکم من هدى،ولن یدخلکم فى ضلالة. الغدیر 10: 278. رسول خدا(ص) فرمود: کسى که مى‏خواهد زندگى و مرگش همانند من باشد و در بهشت جاودانه‏اى که پروردگارم به من وعده کرده، ساکن شود، ولایت على بن ابى طالب(ع) را انتخاب کند، زیرا او هرگز شما را از راه هدایت بیرون نبرده، به گمراهى نمى‏کشاند. .

چهل حدیپ غدیر2

11- روز پیام و ولایت قال رسول الله(ص): یا معشر المسلمین لیبلغ الشاهد الغائب، اوصى من آمن بى و صدقنى بولایة على، الا ان ولایة على ولایتى و ولایتى ولایة ربى، عهدا عهده الى ربى و امرنى ان ابلغکموه. بحارالانوار 37: 141، ح 35. رسول خدا(ص) (در روز غدیر) فرمود: اى مسلمانان! حاضران به غایبان برسانند: کسى را که به من ایمان آورده و مرا تصدیق کرده است، به ولایت على سفارش مى‏کنم، آگاه باشید ولایت على، ولایت من است و ولایت من، ولایت‏خداى من است. این عهد و پیمانى بود از طرف پروردگارم که فرمانم داد تا به شما برسانم. 12- روز اطعام قال ابو عبد الله(ع): ... و انه الیوم الذى اقام رسول الله(ص) علیا(ع) للناس علما و ابان فیه فضله و وصیه فصام شکرا لله عزوجل ذلک الیوم و انه لیوم صیام و اطعام و صلة الاخوان و فیه مرضاة الرحمن، و مرغمة الشیطان. وسائل الشیعه 7: 328، ضمن حدیث 12. امام صادق(ع) فرمود: عید غدیر، روزى است که رسول خدا(ص) على(ع) را بعنوان پرچمدار براى مردم برافراشت و فضیلت او را در این روز آشکار کرد و جانشین خود را معرفى کرد، بعد بعنوان سپاسگزارى از خداى بزرگ آن روزه را روزه گرفت و آن روز، روز روزه‏دارى و عبادت و طعام دادن و به دیدار برادران دینى رفتن است. آنروز روز کسب خشنودى خداى مهربان و به خاک مالیدن بینى شیطان است. 13- روز هدیه عن امیر المؤمنین(ع) قال: ... اذا تلاقیتم فتصافحوا بالتسلیم و تهابوا النعمة فى‏هذا الیوم، و لیبلغ الحاضر الغائب، والشاهد الباین، ولیعد الغنى الفقیر والقوى على الضعیف امرنى رسول‏الله(ص) بذلک. وسائل الشیعه 7: 327. امیر المؤمنین(ع) (در خطبه روز عید غدیر) فرمود: وقتى که به همدیگر رسیدید همراه سلام، مصافحه کنید، و در این روز به یکدیگر هدیه بدهید، این سخنان را هر که بود و شنید، به آن که نبود برساند، توانگر به سراغ مستمند برود، و قدرتمند به یارى ضعیف، پیامبر مرا به این چیزها امر کرده است. 14- روز کفالت عن امیر المؤمنین(ع) قال: ... فکیف بمن تکفل عددا من المؤمنین والمؤمنات وانا ضمینه على‏الله تعالى الامان من‏الکفر والفقر وسائل الشیعه 7: 327. امیر مؤمنان(ع) فرمود: ... چگونه خواهد بود حال کسى که عهده‏دار هزینه زندگى تعدادى از مردان و زنان مؤمن (در روز غدیر) باشد، در صورتى که من پیش خدا ضامنم که از کفر و تنگدستى در امان باشد. 15- روز سپاس و شادى قال ابو عبد الله(ع): ... هو یوم عبادة و صلوة و شکر لله و حمد له،و سرور لما من الله به علیکم من ولایتنا،و انى احب لکم ان تصوموه. وسائل الشیعه 7: 328، ح 13. امام صادق(ع) فرمود: عید غدیر، روز عبادت و نماز و سپاس و ستایش خداست و روز سرور و شادى است به خاطر ولایت ما خاندان که خدابر شما منت گذارد و من دوست دارم که شما آن روز را روزه بگیرید. 16- روز نیکوکارى عن الصادق(ع): ... و لدرهم فیه بالف درهم لاخوانک العارفین،فافضل على اخوانک فى هذا الیوم‏و سر فیه کل مؤمن و مؤمنة. مصباح المتهجد: 737. از امام صادق(ع) نقل شده که فرمود: یک درهم به برادران با ایمان و معرفت، دادن در روز عید غدیر برابر هزار درهم است، بنابراین در این روز به برادرانت انفاق کن و هر مرد و زن مؤمن را شاد گردان. 17- روز سرور و شادى قال ابو عبد الله(ع): انه یوم عید و فرح و سرورو یوم صوم شکرا لله تعالى. وسائل الشیعه 7: 326، ح 10. امام صادق(ع) فرمود: عید غدیر، روز عید و خوشى و شادى است و روز روزه‏دارى به عنوان سپاس نعمت الهى است. 18- روز تبریک و تهنیت قال على(ع): عودوا رحمکم الله بعد انقضاء مجمعکم بالتوسعة على عیالکم، والبر باخوانکم والشکر لله عزوجل على ما منحکم، واجتمعوا یجمع الله شملکم، و تباروا یصل الله الفتکم، و تهانؤا نعمة الله کما هنا کم الله بالثواب فیه على اضعاف الاعیاد قبله و بعده الا فى مثله... بحارالانوار 97: 117. على(ع) فرمود: بعد از پایان گردهم آیى خود (در روز غدیر) به خانه برگردید، خدا بر شما رحمت فرستد. به خانواده خود گشایش و توسعه دهید، به برادران خود نیکى کنید، خداوند را بر این نعمت که شما را بخشیده است، سپاس گزارید، متحد شوید تا خدا به شما وحدت بخشد، نیکویى کنید تا خدا دوستیتان را پایدار کند، به همدیگر نعمت‏خدا را تبریک بگوئید، همانطور که خداوند در این روز با چندین برابر عیدهاى دیگر پاداش دادن به شما تبریک گفته، این گونه پاداشها جز در روز عید غدیر نخواهد بود. 19- روز درود و برائت روى الحسن بن راشد عن ابى عبد الله(ع) قال: قلت: جعلت فداک، للمسلمین عید غیرالعیدین؟ قال: نعم، یا حسن! اعظمهما و اشرفهما، قال: قلت له: و اى یوم هو؟ قال: یوم نصب امیرالمؤمنین(ع) فیه علما للناس. قلت له: جعلت فداک وما ینبغى لنا ان نصنع فیه؟ قال: تصومه یا حسن و تکثر الصلوة على محمد و آله فیه و تتبرا الى الله، ممن ظلمهم،فان الانبیاء کانت تامر الاوصیاء بالیوم‏الذى کان یقام فیه الوصى ان یتخذ عیدا. مصباح المتهجد: 680. حسن بن راشد گوید: به امام صادق(ع) گفتم: آیا مسلمانان بجز آن دو عید، عید دیگرى هم دارند؟ فرمود: بله، بزرگترین و بهترین عید. گفتم: کدام روز است؟ فرمود: روزى که امیرمؤمنان بعنوان پرچمدار مردم منصوب شد. گفتم: فدایت‏شوم در آن روز سزاوار است، چه کنیم؟ فرمود: روزه‏بگیر و درود برمحمد و آل‏او بفرست و از ستمگران به آنان برائت بجوى، زیرا پیامبران به جانشینان دستور مى‏دادند که روزى را که جانشین انتخاب مى‏شود، عید بگیرند. 20- عید اوصیاء عن ابى عبد الله(ع) قال: ... تذکرون الله عز ذکره فیه بالصیام والعبادة والذکر لمحمد و آل محمد، فان رسول الله(ص) اوصى امیرالمؤمنین ان یتخذ ذلک الیوم عیدا، و کذلک کانت الانبیاء تفعل، کانوا یوصون اوصیائهم بذلک فیتخذونه عیدا. وسائل الشیعه 7: 327، ح 1. امام صادق(ع) فرمود: در روز عید غدیر، خدا را با روزه و عبادت و یاد پیامبر و خاندان او یادآورى کنید، زیرا رسول خدا به امیرالمؤمنین سفارش کرد که آن روز را عید بگیرد، همینطور پیامبران هم به جانشینان خود سفارش مى‏کردند که آن روز را عید بگیرند، آنان هم چنین مى‏کردند.

چهل حدیپ غدیر1

چهل حدیث غدیر مقدمه: سال دهم هجرت که مسلمانان همراه پیامبر اکرم(ص) مراسم حج را به پایان رساندند و آن سال، بعدا «حجة الوداع‏» نام گرفت، پیامبر اکرم(ص) عازم مدینه گردید. فرمان حرکت صادر شد. هنگامى که کاروان به سرزمین «رابغ‏» در سه میلى جحفه که میقات حجاج است، رسید امین وحى در مکانى به نام «غدیرخم‏» فرود آمد. آیه:«یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک و ان لم تفعل فما بلغت رسالته والله یعصمک من الناس‏».نازل شد که اى پیامبر، آنچه از طرف خدا فرستاده شده، به مردم ابلاغ کن. اگر این کار را نکنى، رسالت‏خود را تکمیل نکرده‏اى و خداوند تو را از گزند مردم حفظ خواهد کرد. سوره مائده، آیه دستور توقف در آن مکان صادر شد. همه مردم ایستادند. وقت ظهر هوا، بشدت گرم بود. پیامبر اکرم(ص) نماز ظهر را با جماعت‏خواند سپس در حالى که مردم دور او را گرفته بودند، بر روى نقطه بلندى که از جهاز شتران برپا شد، قرار گرفت و با صداى رسا خطبه خواند و سپس فرمود: «مردم نزدیک است من دعوت حق را لبیک گویم و از میان شما بروم من مسؤولم و شما هم مسؤولید». سپس مطالبى گرانبها بیان کرد و فرمود: «من دو چیز نفیس در میان شما به امانت گذاردم، یکى کتاب خدا و دیگرى عترت و اهل بیت من، این دو هرگز از هم جدا نشوند. مردم بر قرآن و عترت من پیشى نگیرید و در عمل به آنها کوتاهى نورزید که هلاک مى‏شوید». در این هنگام دست على(ع) را گرفت و او را بلند کرد و به همه مردم معرفى نمود، سپس فرمود: «سزاوارتر بر مؤمنان از خود آنان کیست؟ همگى گفتند: خدا و پیامبر او داناترند». پیامبر اکرم(ص) فرمود: «خدا، مولاى من و من، مولاى مؤمنانم و من بر آنها از خودشان اولى و سزاوارترم‏». بعد فرمود: « من کنت مولاه فهذا على مولاه‏اللهم وال من والاه و عاد من عاداه و... » «اى مردم هرکس من مولاى اویم، على مولاى اوست، خداوندا کسانى را که على را دوست دارند، دوست بدار و کسانى که او را دشمن دارند، دشمن دار و...» سپس فرشته وحى نازل شد و آیه «الیوم اکملت لکم دینکم...» را نازل فرمود و آن روز در تاریخ اسلام جاودانه و حماسه‏ساز شد. آرى غدیر، روز حماسه جاوید، روز ولایت، روز امامت، روز وصایت، روز اخوت، روز رشادت و شجاعت و شهامت و حفاظت و رضایت و صراحت‏شناخته شد. روز نعمت، روز شکرگزارى، روز پیام رسانى، روز تبریک و تهنیت، روز سرور و شادى و هدیه فرستادن، روز عهد و پیمان و تجدید میثاق، روز تکمیل دین و بیان حق، روز راندن شیطان، روز معرفى راه و رهبر، روز آزمون، روز یاس دشمن و امیدوارى دوست و خلاصه روز اسلام و قرآن و عترت، روزى که پیروان واقعى مکتب حیات‏بخش اسلام آن را گرامى مى‏دارند و به همدیگر تبریک مى‏گویند. از احادیث بر مى‏آید که ائمه: آن روز را جشن مى‏گرفتند و در آن روز مراسم ویژه‏اى داشتند، شبیه مراسمى که ما ایرانیان امروز در عید نوروز داریم. از فیاض بن محمد طوسى نقل شده: روز غدیر به حضور امام هشتم(ع) رسید. دید گروهى از افراد ویژه در خدمت‏حضرت هستند که امام آنان را براى افطار در خانه‏اش نگهداشت و به منزل آنان غذا و لباس و کفش و انگشتر و هدایاى دیگر فرستاد و آن روز وضع او و اطرافیان او کاملا عوض شده بود و فضائل آن روز را براى آنان یادآورى مى‏کرد. (بحار الانوار، 97: 112، ح 8.) در حدیث دیگرى است: روزى از روزهاى خلافت على(ع) جمعه و عید غدیر به یک روز افتاد. امام(ع) خطبه مفصلى خواند و فرمود: «این مجمع اکنون به پایان مى‏رسد و شما همگى به خانه‏هایتان بر مى‏گردید، بروید - خداى بر شما رحمت فرستد - و بر خانواده خود فراخ گیرید و به برادران خود نیکى کنید. خداوند را بر این نعمت که شما را بخشیده است، سپاس گزارید. متحد شوید تا خدا کمکتان کند. نیکویى کنید تا خدا دوستیتان را پایدار کند. از نعمتهاى خداداد، یکدیگر را هدیه فرستید. خداوند در این روز چندین برابر دیگر عیدها پاداش دهد. این گونه پاداش جز در این روز (غدیر) دیگر نخواهید یافت. نیکویى‏کردن در این روز مال را بسیار کند و عمر را زیاد. مهربانى کردن باعث رحمت‏خدا شود و مهربانى او. در این روز به برادران و خاندان از مال خدا داده ببخشید، هر اندازه که بتوانید. همواره چهره خندان دارید. چون به یکدیگر رسیدید،شادمانى کنید، و خدا را بر نعمتهایش سپاس گوئید. بروید و به آنان که امیدشان به شماست، نیکى بسیار کنید در خورد و خوراک، خود و زیردستانتان یکسان باشید. این یکسانى و مساوات را تا جایى که توانایى دارید عملى سازید، که پاداش یک درهم در این روز، صد هزار درهم است و برکت به دست‏خداست. روزه این روز را نیز خداوند مستحب قرار داده است و در برابر آن پاداشى بس بزرگ نهاده. اگر کسى در این روز، نیاز برادران خود را برآورد - پیش از تمنا و درخواست - و با میل و غبت‏خوبى کند، پاداش او چنان باشد که این روز را روزه داشته است و شب آن را با عبادت به بامداد رسانیده. و هرکس در این روز به روزه‏دارى افطارى دهد، چنان است که گویى دسته دسته مردم را افطارى داده است... همین که به یکدیگر رسیدید همراه سلام، مصافحه کنید و نعمتى را که در این روز نصیبتان شده است به یکدیگر تبریک گویید. باید این سخنان را آن که بود و شنید به آن که نبود و نشنید، برساند. باید توانگران به سراغ مستمندان روند و قدرتمندان به دنبال ضعیفان، پیامبر(ص) مرا به این چیزها امر کرده است‏».(ترجمه این روایت تا اینجا از استاد محمدرضا حکیمى است که از حماسه غدیر، ص 71 گرفته شده است.) بعد امام(ع) خطبه جمعه را خواند و نماز جمعه را نماز عیدش قرار داد، بعد با فرزند و شیعیانش به منزل امام حسین(ع) برگشت که غذا آماده کرده بودند و آن شیعیان نیازمند و بى‏نیاز با هدایاى او به طرف خانواده خود برگشتند. (بحار الانوار 97: 117.) به امید روزى که همه مسلمانان بویژه مردم مسلمان ایران روز عید غدیر را بزرگترین عید خود قرار داده و این روزه آنطور که بایسته و شایسته آن است، گرامى بدارند. غدیر در قرآن الیوم اکملت لکم دینکم‏و اتممت علیکم نعمتى‏و رضیت لکم الاسلام دینا. مائده: 3. امروز (روز غدیر خم) دین شما را به حد کمال رساندم و نعمتم را بر شما تمام کردم و اسلام را بعنوان دین براى شما پسندیدم. فصل اول: جایگاه عید غدیر در مکتب 1- عید خلافت و ولایت روى زیاد بن محمد قال: دخلت على ابى عبد الله(ع) فقلت: للمسلمین عید غیر یوم الجمعة والفطر والاضحى؟ قال: نعم، الیوم الذى نصب فیه رسول‏الله(ص) امیرالمؤمنین(ع). مصباح المتهجد: 736. زیاد بن محمد گوید: بر امام صادق(ع) وارد شدم و گفتم: آیا مسلمانان عیدى غیر از عید قربان و عید فطر و جمعه دارند؟ امام(ع) فرمود: آرى، روزى که رسول خدا(ص) امیرمؤمنان(ع) را (به خلافت و ولایت) منصوب کرد. 2- برترین عید امت قال رسول الله(ص): یوم غدیر خم افضل اعیاد امتى و هو الیوم الذى امرنى الله تعالى ذکره فیه بنصب اخى على بن ابى طالب علما لامتى، یهتدون به من بعدى و هو الیوم الذى اکمل الله فیه الدین و اتم على امتى فیه النعمة و رضى لهم الاسلام دینا. امالى صدوق: 125، ح 8. رسول خدا(ص) فرمود: روز غدیر خم برترین عیدهاى امت من است و آن روزى است که خداوند بزرگ دستور داد; آن روز برادرم على بن ابى طالب را به عنوان پرچمدار (و فرمانده) امتم منصوب کنم، تا بعد از من مردم توسط او هدایت‏شوند، و آن روزى است که خداوند در آن روز دین را تکمیل و نعمت را بر امت من تمام کرد و اسلام را به عنوان دین براى آنان پسندید. 3- عید بزرگ خدا عن الصادق(ع) قال: هو عید الله الاکبر،و ما بعث الله نبیا الا و تعید فى هذا الیوم و عرف حرمته و اسمه فى السماء یوم العهد المعهود و فى الارض یوم المیثاق الماخوذ و الجمع المشهود. وسائل الشیعه، 5: 224، ح 1. امام صادق(ع) فرمود: روز غدیر خم عید بزرگ خداست، خدا پیامبرى مبعوث نکرده، مگر اینکه این روز را عید گرفته و عظمت آن را شناخته و نام این روز در آسمان، روز عهد و پیمان و در زمین، روز پیمان محکم و حضور همگانى است. 4- عید ولایت قیل لابى عبد الله(ع): للمؤمنین من الاعیاد غیر العیدین و الجمعة؟ قال: نعم لهم ما هو اعظم من هذا، یوم اقیم امیرالمؤمنین(ع) فعقد له رسول الله الولایة فى‏اعناق الرجال والنساء بغدیر خم. وسائل الشیعه، 7: 325، ح 5. به امام صادق(ع) گفته شد: آیا مؤمنان غیر از عید فطر و قربان و جمعه عید دیگرى دارند؟ فرمود: آرى، آنان عید بزرگتر از اینها هم دارند و آن روزى است که امیرالمؤمنین(ع) در غدیر خم بالا برده شد و رسول خدا مساله ولایت را بر گردن زنان و مردان قرار داد. 5- روز تجدید بیعت عن عمار بن حریز قال دخلت على ابى عبد الله(ع) فى‏یوم الثامن عشر من ذى الحجة فوجدته صائما فقال لى: هذا یوم عظیم عظم الله حرمته على المؤمنین و اکمل لهم فیه الدین و تمم علیهم النعمة و جدد لهم ما اخذ علیهم من العهد والمیثاق. مصباح المتهجد: 737. عمار بن حریز گوید: روز هجدهم ماه ذیحجه خدمت امام صادق(ع) رسیدم و آن حضرت را روزه یافتم. امام به من فرمود: امروز، روز بزرگى است، خداوند به آن عظمت داده و آن روز دین مؤمنان را کامل ساخت و نعمت را بر آنان تمام نمود و عهد و پیمان قبلى را تجدید کرد. 6- عید آسمانى قال الرضا(ع): حدثنى ابى، عن ابیه(ع) قال: ان یوم الغدیر فى السماءاشهر منه فى الارض. مصباح المتهجد: 737. امام رضا(ع) فرمود: پدرم به نقل از پدرش (امام صادق(ع)) نقل کرد که فرمود: روز غدیر در آسمان مشهورتر از زمین است. 7- عید بى‏نظیر قال على (ع): ان هذا یوم عظیم الشان،فیه وقع الفرج، ورفعت الدرج و وضحت الحجج وهو یوم الایضاح والافصاح من المقام الصراح،ویوم کمال الدین و یوم العهد المعهود... بحارالانوار، 97: 116. على(ع) فرمود: امروز (عید غدیر) روز بس بزرگى است. در این روز گشایش رسیده و منزلت (کسانى که شایسته آن بودند) بلندى گرفت و برهان‏هاى خدا روشن شد و از مقام پاک با صراحت‏سخن گفته شد و امروز روز کامل شدن دین و روز عهد و پیمان است. 8- عید پربرکت عن الصادق(ع): والله لو عرف الناس فضل هذا الیوم بحقیقته لصافحتهم الملائکة فى کل یوم عشر مرات... وما اعطى الله لمن عرفه ما لایحصى بعدد. مصباح المتهجد: 738. امام صادق(ع) فرمود: به خدا قسم اگر مردم فضیلت واقعى «روز غدیر» را مى‏شناختند، فرشتگان روزى ده‏بار با آنان مصافحه مى‏کردند و بخششهاى خدابه‏کسى‏که‏آن روز را شناخته، قابل‏شمارش نیست. 9- عید فروزان قال ابو عبد الله(ع): ... و یوم غدیر بین الفطر والاضحى‏و یوم الجمعة کالقمر بین الکواکب. اقبال سید بن طاووس: 466. امام صادق(ع) فرمود: ... روز غدیر خم در میان روزهاى عید فطر و قربان و جمعه همانند ماه در میان ستارگان است. 10- یکى ‏از چهار عید الهى قال ابو عبد الله(ع): اذا کان یوم القیامة زفت اربعة ایام الى‏الله‏عز و جل کما تزف العروس الى خدرها: یوم الفطر و یوم الاضحى و یوم الجمعة‏و یوم غدیر خم. اقبال سید بن طاووس: 466. امام صادق(ع) فرمود: هنگامى که روز قیامت برپا شود چهار روز بسرعت بسوى خدا مى‏شتابند همانطور که عروس به حجله‏اش بسرعت مى‏رود. آن روزها عبارتند از: روز عید فطر و قربان و جمعه و روز غدیر خم. فصل دوم: شایسته‏ها و بایسته‏هاى غدیر

احادیث امیرالمومنین(ع)9

امام علی (ع) : هرکه دارای حکمت و علم الهی و معنوی شد مردم به دیده وقار و هیبتش نگرند و چون تواضع کرد بر هیبتش افزود. تحف العقول خطبه وسیله   امام علی (ع) : دیدار زیاد دوستان و آشنایان ناراحتی و ملامت و سرزنش به ارمغان آورد.   تحف العقول خطبه وسیله   امام علی (ع) : هرکس در عیوب خود بنگرد از عیب جوئی از مردم چشم پوشد و هرکه به روزی که خدا برایش مقدر فرموده راضی باشد به آنچه دیگران دارند افسوس نخورد .   تحف العقول خطبه وسیله   امام علی (ع) : چهره و صورت هر فردی از درون و باطن او خبر میدهد.  تحف العقول صفحه 81   امام علی (ع) : قطع رابطه و بریدن از افراد فاسد و گناهکار برابر است با پیوستن با مومنین و خردمندان.   تحف العقول صفحه 81   امام علی (ع) : چه بسا شوخی که به جد کشیده شده و غم و اندوه به بار آورده و نیز فرمود شوخی زیاد مایه کینه و کدورت بین طرفین میشود.  تحف العقول صفحه 81   امام علی (ع) : چه زشت و ناپسند است خضوع در مقابل خدای جبار به هنگام نیاز به او و جفاکاری و معصیت پس از رفع نیاز و بی نیازی.  تحف العقول صفحه 79   امام علی (ع) : شیفته و دلبسته کسی نباش که از تو روی گردان است و به تو محل نمی گذارد و خود نیز روی گردان از کسی مباش که شیفته توست.                   تحف العقول صفحه 79   امام علی (ع) : در برابر کسی که با تو درشتی و بد اخلاقی نموده نرمش کن که زود باشد که برایت نرم و آرام شود.  تحف العقول صفحه 79   امام علی (ع) : اگر با لطف و مهربانی و اخلاق خوش در برخی موارد چیزی را از برادرت دریغ کنی بهتر است که آن چیز را با روی ترش یا منت گذاردن به او دهی تحف العقول صفحه 78   امام علی (ع) : دشمن دوستت را به دوستی مگیر تا با دوستت دشمنی کرده باشی.  تحف العقول صفحه 78   امام علی (ع) : نسبت به آن کسی که چیزی را نزد تو به امانت سپرد خیانت مکن اگرچه او بتو خیانت کرده باشد و رازش را فاش مکن گرچه او راز تو را فاش کرده باشد.  تحف العقول صفحه 78   امام علی (ع) : در سفارش خود به امام حسن (ع) : مبادا همنشین کسی شوی که از او بر دینت نگران باشی که همنشینی این گونه افراد شوم است.                       تحف العقول صفحه 76   امام علی (ع) : در نامه خود به امام حسن (ع) : راستی نادان کسی است که خود را به آنچه درباره آن علمی ندارد دانا شمارد و به رای و نظر خود در امور بسنده کند و پیوسته از دانشمندان الهی دوری گزیند و کسانی که بر خلاف او رای دهند را خطا کننده شمارد و از روی نادانیش گوید من این چیز را نمی فهمم و معتقد به آن نیستم و بدین سبب منکر حق شود.  تحف العقول صفحه 71   امام علی (ع) : در نامه خود به امام حسن (ع) : پسر جانم من تو را به انواع نادانیهایت سرزنش میکنم تا تو خود را دانشمند نشماری و اگر چیزی از مطالب علمی را کشف کردی به این سبب خودت را بزرگ مپنداری زیرا دانشمند کسی است که بفهمد آنچه را که نمیداند در مقابل آنچه میداند بسیار ناچیز است و به این سبب خود را نادان داند و به کوشش خود دریافتن آنچه که نمیداند بیفزاید و پیوسته شیفته دانش الهی و معنوی باشد و از آن بهره گیرد و در مقابل مردم متواضع شود و از خطا بر حذر باشد.  تحف العقول صفحه 71   امام علی (ع) : بهترین افراد این امت نباید خود را از مکر الهی ایمن بدانند زیرا که خدای متعال فرموده سوره اعراف 99 : ((از مکر خدا ایمن نیستند جز زیانکاران و بدترین افراد این امت نباید از رحمت خداوند ناامید باشند زیرا که خدای تعالی فرموده سوره یوسف آیه 87 ((از رحمت خدا نا امید نشوند جز کافران))                    نهج البلاغه حکمت 377   امام علی (ع) : ای مالک به هنگام رسیدن به حکومت و ریاست هرگاه مقام حکمرانی و ریاستت تو را خوش آمد و ابهت و سرافرازی برایت جلوه داد به عظمت و ملکوت آسمانها و کیهان بالای سرت نگاه کن و بر قدرت خالق این کائنات در مقابل حکمرانی خودت بنگر و بدان که در مقابل آن نیرو و پادشاهی حکومت تو هیچ نیست. تحف العقول صفحه 123   امام علی (ع) : اطاعت از هیچ مخلوقی در کاری که نافرمانی و معصیت خدا در آن است جایز نیست.  نهج البلاغه حکمت 293   امام علی (ع) : گناه و معصیتی که تو را پشیمان کند بهتر از کار نیکی است که تو را به خودپسندی و تکبر وا دارد.   نهج البلاغه حکمت 46   امام علی (ع) : سخن دربند و اسیر توست تا وقتی که آن را نگفته باشی و چون گفتی تو در بند آنی پس زبانت را نگهدار چنانکه طلا و نقره خود را نگه میداری و مواظبت میکنی که چه بسا سخنی که نعمت را از انسان سلب میکند.   نهج البلاغه حکمت 381   امام علی (ع) : برای هرکس در مال و ثروتش دو شریک است : 1 . وارث 2. حوادث   نهج البلاغه حکمت 335   امام علی (ع) : دنیا سه روز است : 1.دیروز که هرچه بود گذشت 2.امروز که باید آن را غنیمت بشماری 3.فردا که معلوم نیست به آن برسی   دیروز حکیمی است ادب آموز که باید از تجربه آن استفاده کنی و امروز دوستی است در حال وداع و فردا آرزوئی بیش نیست که شاید به آن برسی.   نصایح صفحه 134   امام علی (ع) : چهارچیز را جز چهارکس قدر ندانند : 1.جوانی را غیر از پیر 2.سلامتی را جز مریض 3.آسایش و راحتی را جز گرفتار 4.و زندگی را غیر از مردگان قدر ندانند.   نصایح صفحه 184   امام علی (ع) : مشکل ترین کارها چهارچیز است : 1.عفو و گذشت به هنگام غضب 2.بخشش به هنگام نداری و فقر 3.عفت داشتن از ارتکاب گناه به هنگام خلوت        4. حق گوئی بر ضد کسی که به او امید داری یا از او میترسی.         نصایح صفحه 184    امام علی (ع) : علم معنوی و الهی را برای 4 چیز نخوانید : 1.اینکه به وسیله آن در مقابل دانایان و مومنین به خود ببالید 2.با آن به مجادله و بحث با نادانان برخیزید       3.در مجالس به واسطه آن خود نمائی کنید 4.مردمان را به واسطه علم متوجه خود سازید و با آن کسب روزی نمائید.  الحیاه جلد 1 صفحه 85   امام علی (ع) : هرکس از شیعیان ما که عالم به شریعت ما باشد و شیعیان ناتوان ما را از تاریکی نادانی برهاند و به سوی نور دانشی که از ما بهره گرفته رهبری کند روز قیامت وارد محشر میشود در حالتی که تاجی از نور بر سر دارد که برای همه مردم حاضر در محشر روشنائی میدهد و جامه ای برتن دارد که تمام دنیا ارزش یک نخ آن را ندارد سپس منادی از پیشگاه خدای تعالی فریاد زند : ای بندگان خدا این عالمی از شاگردان مکتب آل محمد (ص) میباشد پس هرکس را که او هدایت و تربیت نموده به دامان این عالم چنگ زند تا از سرگردانی در این عرصات محشر نجات یابد. پس او هرکه را در دنیا آموزش خیر داده یا از قلب او قفل نادانی را گشوده شفاعت نموده و به بهشت ببرد.   آثار الصادقین جلد 13 صفحه 56   امام علی (ع) : عالمی که دین را وسیله خوردن کند ارزشش همان است که خورده و از او خارج گشته است.   تحف العقول صفحه 225   امام علی (ع) : ای بندگان خدا بدانید که خدای عزوجل از حالت بوقلمون صفتی بندگانش خوشش نمی آید که گاهی به رنگ اهل حق درآیند و گاهی به سوی باطل تمایل پیدا کنند پس از حق و اهل حق به سوی دیگری میل نکنید.   تحف العقول صفحه 110   امام علی (ع) : مردی به امام (ع) عرض کرد یا امیرالمومنین به خدا قسم من شما را دوست دارم امام (ع) فرمود ولی من تو را دشمن دارم مرد گفت چرا فرمود زیرا تو اذان گفتن و اقامه نماز را وسیله کسب درآمد خود قرار داده ای و به وسیله آموزش قرآن و احکام مزد می گیری.  آثارالصادقین جلد 17 صفحه 320   امام علی (ع) : در آخرالزمان حدود و احکام و قوانینی که خداوند بر پیامبر (ص) نازل فرموده از بین می رود و درباره احکام اسلامی گفته میشود فلان عالم چنین گفته و فلانی چنان گفته و مردم تابع آراء و عقاید دیگران شوند و سنت و دستورات رسول خدا (ص) را ترک کنند. مکارم الاخلاق جلد 1 صفحه 98   امام علی (ع) : چقدر برای هر انسانی سزاوار است که در ساعات شبانه روز ساعتی را به کناری رود که در آن مشغول کننده ای او را سرگرم نکند و از خودش حساب بکشد و ببیند آنچه در آنروز انجام داده به سود آخرتش بود یا زیانش.   غررالحکم صفحه 825   امام علی (ع) : به خدا سوگند اگر همه آنچه در زیر هفت آسمان و زمین است را به من بدهند تا پوست دانه جوی را به ظلم از مورچه ای بگیرم این کار را نکنم بدانید که این دنیای فانی در نزد من پست تر است از برگی است که در دهان ملخ است.   الحیاه جلد 2 صفحه 186   امام علی (ع) : آگاه باشید به خدا سوگند ابوبکر جامه خلافت را برتن کرد در حالی که میدانست جایگاه من نسبت به حکومت اسلامی چون محور آسیاب است به آسیاب که دور آن حرکت میکند او میدانست که سیل علوم از دامن کوهسار من جاری است و پرندگان بلند پرواز اندیشه ها به بلندی و ارتفاع ارزش من نتوانند رسید پس من ردای خلافت رها کرده و دامن جمع نموده از آن کناره گیری کردم و در این اندیشه بودم که آیا با دست خالی برای گرفتن حق خود قیام کنم یا در آن محیط خفقان زا و تاریکی که به وجود آمده صبر پیشه سازم؟ پس از ارزیابی درست صبر و برباری را خردمندانه تر دیدم .پس صبر کردم در حالی که گویا خار در چشم و استخوان در گلوی من مانده بود و با دیدگان خود می نگریستم که میراث مرا به غارت می برند!    نهج البلاغه  خطبه  ((شقشقیه))   امام علی (ع) : سرانجام ابوبکر حکومت را به راهی در آورد و به هنگام مرگش آن را به دست ( عمر ) سپرد که مجموعه ای از خشونت سخت گیری اشتباه کاری و پوزش طلبی بود شگفتا ابوبکر که در حیات خود از مردم می خواست که عذرش را بپذیرند چگونه در هنگام مرگ خلافت را به عقد فردی لجوج و عنود در آورد به خدا سوگند مردم در حکومت ( عمر ) در ناراحتی و رنج بسیار سختی گرفتار آمده بودند و دچار دورئی ها و اعتراض ها شدند و من در این مدت طولانی محنت زا و عذاب آور چاره ای جز شکیبایی نداشتم تا آنکه روزگار عمر هم سپری شد.    نهج البلاغه خطبه (( شقشقیه ))   امام علی (ع) : عمر به هنگام مرگش خلافت را در گروهی شش نفره قرار داد که پنداشت من هم سنگ آنان می باشم!! پناه بر خدا این این شورا ! در کدام زمان در برابر شخص اولشان در مورد حقانیت خلافت مورد تردید بودم تا که امروز با اعضای شورا برابر شوم ؟ که هم اکنون مرا همانند آنها پندارند ؟ و در صف آنها قرار دهند ؟ ناچار باز هم کوتاه آمدم و با آنان هماهنگ گردیدم یکی از آنها ( سعد بن ابی وقاص پدر عمر سعد که قاتل امام حسین (ع) است ) به خاطر کینه ای که از من داشت روی برتافت و دیگری (( عبدالرحمن بن عوف شوهر خواهر عثمان )) دامادش را بر من برتری داد و آن دو نفر دیگر (( طلحه و زبیر )) که زشت است آوردن نامشان.     نهج البلاغه خطبه (( شقشقیه ))   امام علی (ع) : تا آنکه سومی (( عثمان )) به خلافت رسید کسی که دو پهلویش از پر خوری باد کرده و همواره بین آشپزخانه و توالت سرگردان بود و خویشاوندان پدری او از بنی امیه به پا خواستند و همراه او بیت المال را خوردند و بر باد دادند چون شتر گرسنه ای که به جان گیاه بهاری افتد پس عثمان آنقدر اسراف کرد که ریسمان بافته او باز شد و اعمال او مردم را بشوراند و شکم بارگی او نابودش ساخت.   نهج البلاغه خطبه (( شقشقیه ))   امام علی (ع) : در سفارش خود به امام حسن (ع) : پسر جانم دلت را با پند و موعظه سودمند زنده ساز و با بی اعتنائی به لذت های فانی دنیا سرکوبش کن و با یاد مرگ زبون و خوارش ساز و آنچه که به مردم پیش از تو در دنیا رسیده یادآوریش کن و در شهرها و ویرانه های پیشینیان نظر کن و ببین چه ها کردند و عاقبت به کجا رفتند پس در میان بناها و خانه هایشان بایست و بگو آهای خانه های خالی و بی صاحب کجایند صاحبان و مالکان تو آنگاه بر سر گورهایشان بایست و بگو آهای پیکرهای پوسیده و اندامهای متلاشی شده منزل جدیدی که در آنید یعنی خانه قبر چگونه یافتیدش ؟!!بدان ای پسرم دیری نشود که تو هم یکی از آنها شوی پس کار آخرتت را اصلاح کن و آخرتت را به دنیای فانی بی ارزش مفروش.   نهج البلاغه نامه 31 امام علی (ع) : در سفارش خود به امام حسن (ع) : پسر جانم چنان از معصیت خود که در محضر حق تعالی کرده ای ترسان باش که اگر با عبادت همه مردم بر او وارد شوی جبران آن گناه نشود و چنان به خدا امیدوار باش که اگر با گناه اهل زمین بر او وارد شوی او تو را عفو کند.  نهج البلاغه نامه 31 امام علی (ع) : هیچ یک از شما مزه ایمان را نمی چشد تا آنکه بداند آنچه که به او رسیده ممکن نبود که از او بگذرد و آنچه که از او فوت شده ممکن نبود که به او برسد. اصول کافی جلد 3 صفحه 78 امام علی (ع) : چون مال و ثروت و ریاست در دنیا به کسی روی آورد مردم دنیا زده به سمت او میروند و نیکی هایی را که در او نیست به او نسبت میدهند و چون ثروت یا ریاست از کسی روگرداند مردم خوبی هایی که در او هست را نیز منکر می شوند.  نهج البلاغه حکمت 9 امام علی (ع) : به فرزندش امام حسن (ع) فرمود : حسن جان چهار نصیحت درباره (( دوست یابی ))از من بپذیر که اگر به آنها عمل کنی زیان نمیبینی 1.از دوستی با شخص بخیل بپرهیز زیرا اوآنچه که سخت به آن نیاز داری را از تو دریغ میکند. 2.از دوستی با کسی که نسبت به مسائل دینی و احکام احمق و نادان است بپرهیز زیرا او میخواهد به تو نفعی برساند اما چون دانش ندارد دچار زیانت میکند. 3.از دوستی با شخص فاسق و گناهکار بپرهیز زیرا او معرفت ندارد و تو را به کمترین بها میفروشد. 4.از دوستی با دروغگو بپرهیز که او مانند سراب است که دور را برایت نزدیک و نزدیک را برایت دور میکند. نهج البلاغه حکمت 38 امام علی (ع) : اهل بیت پیامبر (ص) مایه حیات و زنده ماندن علم و نابودی جهل اندیشان ستون های استوار اسلام و پناهگاه مردم میباشند حق به وسیله ایشان به جایگاه خویش بازگشت و باطل از جای خویش رانده و نابود و زبان باطل از ریشه کنده شد ایشان دین را چنانکه سزاوار بود دانستند و آموختن و به آن عمل کردن و ایشانند که بواسطه شان احکام دین از انحراف و بدعت حفظ می ماند.   نهج البلاغه خطبه 239

احادیث امیرالمومنین(ع)8

امام علی (ع) : هرکه کارش صورتگری و ساختن تندیس و مجسمه چهره افراد باشد در آخرت به او گویند یا به آن ساخته ات روح بده یا به آتش برو.                   تحف العقول صفحه 118   امام علی (ع) : هفتمین روز پس از تولد اولاد پسر او را ختنه کنید و گرما یا سرمای هوا مانع از انجام این کار نشود زیرا ختنه باعث پاک شدن بدن است و راستی زمین به درگاه خدا می نالد از ادرار ختنه نشده.   تحف العقول صفحه 119   امام علی (ع) : هرکس به هنگام رفتن به بستر خواب سوره قل هوالله را بخواند خدای متعال پنجاه هزار فرشته بر او بگمارد تا او را تا صبح پاسبانی کنند.               تحف العقول صفحه 116   امام علی (ع) : دو مرد با هم زیر یک بستر یا لحاف نخوابند و دوزن نیز به همین شکل با هم نخوابند و هرکه این کار را کرد باید تازیانه بخورد و تعزیر شود.          تحف العقول صفحه 117   امام علی (ع) : استفاده از واجبین (( ماده موبر )) سبب پاکی بدن و قوام و استواری تن است چیدن موی زیر بغل بوی بد بدن را ببرد و پاک کننده جسم است و سنت است.   تحف العقول صفحه 95   امام علی (ع) : شستن دست پیش از غذا و بعد از آن سبب فزونی روزی است. (( چون وقتی دست پاک باشد موقع غذا خوردن انسان مریض نمی شود و پولش را در راه دوا و درمان مصرف نمیکند لذا سبب افزون شدن روزی است )) و گرفتن ناخن ها مانع بزرگترین دردها مثل خوره و جزام است.   تحف العقول صفحه 95   امام علی (ع) : بهره شما از نگاه به زنان نامحرم همان نگاه اول است که بطور اتفاقی و ناخودآگاه چشمتان به آن افتد پس آن را دنباله روی نکنید که شما را به فتنه می اندازد.   تحف العقول صفحه 117   امام علی (ع) : قنوت در هر نمازی در رکعت دوم پیش از رکوع است مگر در نماز جمعه که دو قنوت دارد یکی پیش از رکوع رکعت اول و دیگری پس از رکوع رکعت دوم.   تحف العقول صفحه 113   امام علی (ع) : پس از آنکه سجده دوم را بجا آوردی روی پایت بنشین و کمی مکث کن و آنگاه برای خواندن رکعت بعدی نماز برخیز که روش ما اهل بیت (ع) به این شکل است.  تحف العقول صفحه 113   امام علی (ع) : هرگاه یکی از شما در نماز پس از رکوع برای قیام بلند شود باید کمرش صاف شود و خم نباشد و مقداری مکث نماید آن گاه به سجده برود.              تحف العقول صفحه 113   امام علی (ع) : لبخند سبب باطل شدن نماز نیست و خنده صدا دار و قهقهه نماز را بشکند.    تحف العقول صفحه 113   امام علی (ع) : هرگاه نماز فرادی بخوانی باید صدای قرائت حمد و سوره و تسبیحات به هنگام رکوع و سجده و تسبیحات اربعه و سایر اجزاء نماز را به گوش خود برسانی یعنی صدای خودت را به هنگام خواندن نماز بشنوی.   تحف العقول صفحه 115   امام علی (ع) : انار را با دانه اش بخورید و مغز دانه را بجوید که معده را طباخی و شستشو کند و دل را زنده کند و وسوسه شیطان را ببرد.  تحف العقول صفحه 120   امام علی (ع) : خوردن گلابی قلب را جلاء دهد و دردهایش را به اذن خدا آرام کند.   تحف العقول صفحه 117   امام علی (ع) : خوردن سیب سبب پاک شدن معده است و خوردن به توانائی دل ناتوان است و دل را روشائی دهد و ترسو را شجاع کند و اگر زن باردار در دوران بارداریش به بخورد فرزندش نیکو صورت و زیبا رو شود.   تحف العقول صفحه 95   امام علی (ع) : خوردن 21 عدد کشمش سرخ در هر بامداد ناشتا مرض سوء هاضمه معده و سخت دفع نمودن غذا در معده را تسریع میبخشد و شفابخش است.            تحف العقول صفحه 96   امام علی (ع) : حجامت تن را سالم و خرد را محکم کند و سنت رسول خدا (ص) است.   تحف العقول صفحه 95   امام علی (ع) : کوتاه کردن سبیل هم از بهداشت است هم باعث زیبائی صورت و سنت رسول خدا (ص) است.   تحف العقول صفحه 95   امام علی (ع) : مسواک زدن رضای خدای متعال و پاک کننده دهان است و مضمضه کردن یعنی سه بار آب در دهان چرخاندن و خالی کردن و استنشاق سه بار آب در بینی کردن و خالی کردن قبل از وضو پاک کننده دهان و بینی است.   تحف العقول صفحه 95   امام علی (ع) : استفاده از انفیه سر را سالم و درمان تن و همه دردهای سر است.  تحف العقول صفحه 95   امام علی (ع) : هرکس تن مرده ای را پس از سرد شدن بدن میت لمس کند غسل بر او واجب است و هرکس مرده ای را غسل کند باید پس از کفن کردن او غسل نماید و اگر پس از غسل و کفن میت جائی از بدن میت را لمس کند باید غسل کند.   تحف العقول صفحه 103   امام علی (ع) : کسی از شما در حالت ایستاده آب نخورد که موجب دردی میشود که درمان ندارد.   تحف العقول صفحه 97   امام علی (ع) : هیچکدام از شما به هنگام خواندن نماز در حال ایستاده دستانش را بروی هم نگذارد که این عمل کار مجوس برای احترام به پادشاهان بود و باطل کننده نماز است.   تحف العقول صفحه 97   امام علی (ع) : کسی از شما در زمانی که فشار ادرار یا مدفوع کرش را پریشان کرده به نماز نه ایستد.   تحف العقول صفحه 97   امام علی (ع) : کسی که نماز میخواند نباید در نماز رویش را به این طرف و آن طرف بچرخاند زیرا هرگاه بنده ای چنین کند خدای تعالی خطاب به او فرماید ای بنده رویت به سوی من باشد که بهتر است برایت از کسی که به او رو کرده ای.   تحف العقول صفحه 97   امام علی (ع) : در مدح و تمجید از ما خاندان پیامبر (ص) زیاده روی و غلو نکنید که ما را خدا بدانید زیرا ما بندگان پرورش یافته خدائیم.  تحف العقول صفحه 98   امام علی (ع) : با بدگویان ما خاندان منشینید و نزد دشمن علنی ما را مدح نکنید تا دوستی ما را اظهار کرده و به این سبب ما و خودتان را در نزد ایشان خوار سازید.    تحف العقول صفحه 98   امام علی (ع) :  هرکه چشمش درد کند دستانش را بر چشمانش گذارد و آیه الکرسی را بخواند و قبلا هم معتقد باشد که با این کار درمان میشود به راستی درمان میشود انشاء الله.    تحف العقول صفحه 100   امام علی (ع) : مردی که در برخورد با اهل خانواده اش بد خلق و تند خو باشد خاندانش از او بیزار میگردند و آرزوی دوری از او کنند.   تحف العقول خطبه وسیله   امام علی (ع) : هرکه بسیار خطا و گناه کند کم شرم شود و هرکه کم شرم باشد ورع اش کم شود و هرکه ورعش کم شود دلش مرده است و هرکه دلش بمیرد به دوزخ رود.   تحف العقول خطبه وسیله   امام علی (ع) : ای مردم بدانید هرکس بروی راه میرود روزی به درون آن داخل میشود و شب و روز ستیزه دارند در ویران کردن بنیان عمرها .                        تحف العقول خطبه وسیله

احادیث امیرالمومنین(ع)7

امام علی (ع) : آگاه باشید هر عملی از صاحب آن تغذیه میکند و رشد می یابد همچون هر گیاهی که از آب بی نیاز نیست و آب ها نیز گوناگون میباشد پس هر درختی که آبیاریش به اندازه و نیکو و پاکیزه باشد میوه اش نیکو و شیرین است و آنچه آبیاریش ناپاک باشد درختش عیب دار و میوه اش تلخ و همچنین است علمی که از ما خاندان سرچشمه میگیرد و علمی که از ناحیه دشمنان و مخالفان ما ائمه (ع).   نهج البلاغه خطبه 154   امام علی (ع) : ای بندگان خدا از روزی بترسید که اعمال و رفتار انسان وارسی میشود روزی که پر از تشویش و اضطراب است که کودکان را پیر می سازد بدانید فردا به امروز نزیک است و امروز با آنچه در آنست می گذرد تا آنکه موعود مرگ فرا رسد و هریک از شما در دل زمین به خانه مخصوص خود می رسد و در گودال قبر آرام میگیرد وه که چه خانه تنهائی وه چه منزل وحشتناکی و سیاه چال غربتی.   نهج البلاغه خطبه 157   امام علی (ع) : ای بندگان خدا در وجود شما از جانب خداوند نگهبانها و جاسوسانی بر شما گماشته اند و دیده بانهایی از پیکرتان که اعمال شما را زیر نظر دارند و حافظان راستگوئی که تمام اعمال شما را حفظ میکنند و شماره نفسهای شما را می شمارند نه تاریکی شب شما را از آنان می پوشاند و نه دری محکم شما را از آنها پنهان می سازد.    نهج البلاغه خطبه 157   امام علی (ع) : همانا برای هر مر مسلمان سه همنشین در زندگی میباشد همنشین اول به او میگوید من در دنیا و پس از مرگ همراه تو هستم و آن عمل وی میباشد و همنشین دوم گوید من با تو هستم تا وقتی که جان دهی و این مال اوست که آنگاه که بمیرد به وراث می رسد و سومی میگوید من با تو تا لب گور هستم و آنگاه رهایت می سازم و آن زن و فرزند او میباشد.      معانی الاخبار جلد 2 صفحه 77   امام علی (ع) : ای مردم آگاه باشید در علم و دانشی که به دیگران انتقال پیدا نکند خیری نیست بدانید در قرائت قرآنی که تدبر و فهم در آن نباشد خیری نیست و در نماز و عبادتی که آگاهی و فهم مسائل و احکام دین در آن نباشد خیری نیست.   معانی الاخبار جلد 2 صفحه 66   امام علی (ع) : عترت پیامبر (ص) جایگاه اسرار خداوندی و پناهگاه فرمان الهی و مخزن علم خدا و مرجع احکام اسلامی و نگهبان کتاب های آسمانی و کوههای همیشه استوار دین خدایند خدا به وسیله اهل بیت (ع) پشت خمیده دین را راست نمود و لرزش و اضطراب آن را از میان برداشت کسی را با آل محمد (ص) نمیتوان قیاس کرد شتاب کننده باید به آنان بازگردد و عقب مانده باید به آنان بپیوندد زیرا جانشین پیامبر (ص) حق آنهاست و وصیت پیامبر (ص) نسبت به خلافت مسلمین و میراث ولایت پس از خودش به آنها تعلق دارد.     نهج البلاغه خطبه 2   امام علی (ع) : ای مردم خدای سبحان شما را بیهوده نیافریده و به حال خود وانگذاشته میان شما تا بهشت یا دوزخ فاصله اندکی جز رسیدن مرگ نیست زندگی کوتاهی که گذشتن لحظه ها از آن میکاهد و مرگ آنرا نابود میکند پس از این خانه دنیا زاد و توشه ای برای خود برگیرید که فردای قیامت نگهبانتان باشد. نهج البلاغه خطبه 64   امام علی (ع) : ای بندگان خدا اعمال خود را بسنجید قبل از آنکه مورد سنجش قرار گیرید و پیش از آنکه حسابتان را برسند حساب خود را برسید و پیش از آنکه راه گلویتان گرفته شود راحت نفس بکشید و پیش از آنکه با زور شما را وادار به اطاعت کنند فرمانبردار دستورات خدا باشید.  نهج البلاغه خطبه 90   امام علی (ع) : ای بندگان خدا بدانید همانا آنکس که خود را یاری نکند و پند دهنده و هشدار دهنده خویش نباشد دیگری هشدار دهنده و پند دهنده او نخواهد بود یعنی پند دیگران در او اثر نخواهد کرد.    نهج البلاغه خطبه 90   امام علی (ع) : اگر خداوند ستمگر را چند روزی مهلت دهد از بازپرسی و عذاب او غفلت نمیکند و او بر سرراه در کمین گاه ستمگران است و گلوی آنها را در دست گرفته تا از فرو رفتن در آب دریغ دارد.   نهج البلاغه خطبه 97   امام علی (ع) : از راه و رسم و سیره پیامبر (ص) پیروی کنید که بهترین راهنمای هدایت است رفتارتان را روشن و سنت آن جناب تطبیق دهید که هدایت کننده ترین روشهاست و قرآن را بیاموزید که بهترین گفتارهاست و آن را نیک بفهمید که بهار دلهاست و از نور معارف و تفسیر آن شفا بخواهید شفای سینه های بیمار است.        نهج البلاغه خطبه 110   امام علی (ع) : پاداش شخص مجاهد شهید در راه خدا بزرگتر از پاداش جوان عفیف پاکدامنی نیست که قدرت بر گناه و شهوت حرام دارد و خود را آلوده نمیکند همانا شخص عفیف پاکدامن فرشته ای از فرشته های خداوند است.   نهج البلاغه حکمت 474   امام علی (ع) : روزگاری بر مردم خواهد آمد که از قرآن جز نشانی و از اسلام جز نامی باقی نخواهد ماند مسجدهای آنان در آن روزگار آبادان اما از هدایت ویران است مسجد نشینان و سازندگان بناهای شکوهمند مساجد بدترین مردم زمین میباشند که کانون هر فتنه و جایگاه هرگونه خطاکاری اند هرکس از فتنه برکنار است او را به فتنه بازگردانند و هرکس که از فتنه عقب مانده او را به فتنه ها کشانند.    نهج البلاغه حکمت 369   امام علی (ع) : ای بندگان خدا بدانید تقوی (( یعنی اطاعت از دستورات خداوند و ترک نافرمانی او )) همچون مرکب و وسیله سواری رامی است که بر آن سوار شوند و او صاحب خود را تا قلب بهشت میرساند و بدانید گناه و معصیت همچون مرکب چموش و سرکشی است که صاحب خود را تا قعر دوزخ پائین میبرد.                   تفسیر نمونه جلد 22 صفحه 205   امام علی (ع) : هیچ کس نیست که از قبرستانی بگذرد مگر اینکه اهل آن گورستان فریاد میزنند ای بی خبر اگر آنچه ما میدانیم را تو میدانستی مسلما گوشتهای بدنت از ترس آب می شد و در روی این قبور می ریخت.   ارشاد القلوب جلد 1 صفحه 414   امام علی (ع) : هرکس وارد قبرستان شود و در آن بخندد برای او گناهی است همچون کوه احد.   ارشاد القلوب جلد 1 صفحه 414   امام علی (ع) : موقعی که میخواهی گناهی مرتکب شوی بخاطر بیاور که لذت زودگذر معصیت پایان میپذیرد ولی عواقب و عوارضی که برای تو ایجاد میکند باقی خواهد ماند و نیز فرمود : چه بسا یک ساعت شهوترانی که یک عمر اندوه و غصه را در پی خود دارد.    سخنان 14 معصوم (ع) جلد 2 صفحه 174   امام علی (ع) : دوست از آن جهت صدیق نامیده شد که تو را درباره معایبت (( صادقانه )) نصیحت میکند و نیکخواه تو است و دشمن را از آن جهت عدو نامیده اند چون نسبت به معایب تو به تو (( تعدی )) میکند و آنها را به تو نمی گوید و بدخواه توست.   غررالحکم صفحه 312   امام علی (ع) : در نامه خود به امام حسن (ع) فرمودند : ای فرزندم اگر چیزی از مطالب دین خدا و دستوراتش پذیرفتنش برتو مشکل آمد آن را به عدم آگاهی خود و نادانیت ارتباط بده زیرا تو در ابتدای تولدت نادان بودی و سپس علومی را فرا گرفتی و چه بسیار است نادانی تو درباره برخی مطالب که خدا بر آنها داناست و بعد ها صحیح بودن آن را خواهی فهمید پس به قدرتی پناه بر که تو را آفریده و روزی داده و در مقابل اوامر و دستوراتش تسلیم باش و بندگی ات فقط برای او باشد بدان ای پسرم هیچ کس همچون رسول خدا (ص) از خدا آگاهی نداده است پس رهبری او را پذیرا باش و برای رسیدن به رستگاری و سعادت مطیع اوامر آن حضرت باش.     نهج البلاغه نامه 31   امام علی (ع) : حسن جان نفس خود را میزان میان خود و دیگران قرار بده پس آنچه را که برای خود دوست داری برای دیگران نیز دوست بدار و آنچه را برای خود نمی پسندی برای دیگران مپسند و آنگونه که دوست نداری به تو کسی ستم کند به کسی ستم نکن و همانگونه که دوست داری به تو نیکی شود نیکوکار باش.               نهج البلاغه نامه 31   امام علی (ع) : در سفارش خود به امام حسن (ع) : پسرم در امور سیاسی کشور از مشورت با زنان بپرهیز که رای آنان زود سست میشود و تصمیم آنان ناپایدار است و رسول خدا (ص) فرموده : وقتی امور مملکت شما به دست زنان بیفتد زیر خاک رفتن بهتر است برای شما تا زندگی بر روی آن. نهج البلاغه نامه 31   امام علی (ع) : حسن جان زن را به کار کردن و امرار و کاری را که برتر از توانائی زن است به او وامگذار که زن مانند گل بهاری است نه پهلوانی سخت کوش.    نهج البلاغه نامه 31   امام علی (ع) : حسن جان زنان را در پرده حجاب نگهدار تا نامحرمان را ننگرند زیرا که سخت گیری در پوشش عامل سلامت و استواری آنان است و اگر بتوانی به گونه ای زندگی کنی که غیر تو را نشناسد چنین کن.    نهج البلاغه خطبه 31   امام علی (ع) : حسن جان بدان بیرون رفتن زنان از خانه بدون ضرورت بدتر از آنست که تو شخصی چشم هیز و ناصالح را به خانه ات ببری که به آنها بنگرد زیرا در محیط بیرون از خانه هزاران نفر از این افراد وجود دارند.    نهج البلاغه نامه 31   امام علی (ع) : در سفارش خود به امام حسین (ع) : پسرم هیچ نافرمانی را از در خانه خدا نا امید مکن چه بسیار دلداده به گناه که عاقبت به خیر شده و چه بسیار شخص خوش کرداری که در پایان عمر عاقبت به شر گشته و به دوزخ رفته.   تحف العقول صفحه 86   امام علی (ع) : حسین جان چه بسیار گناهی که حسرت و اندوه طولانی در پی دارد و چه بسیار سخنی که نعمت را از میان ببرد و بدان در هر نوشیدنی امکان گلوگیری میباشد در هر لقمه امکان بگلو ماندن هست پس وای بر آنکس که گرفتار معصیت و نافرمانی خداست.   تحف العقول صفحه 86   امام علی (ع) : بدان ای حسین جان هرکه مشغول به اصلاح عیوب خود گشت از تجسس در عیوب دیگران دل برید و هرکه جامه تقوی الهی را نپوشد جامه ای او را پس از مرگ نپوشاند و هرکه به قسمت الهی راضی شد غم نخورد به آنچه از دستش رفته و هرکه چاهی برای برادرش بکند خود در آن فرو شود.                           تحف العقول صفحه84   امام علی (ع) : حسین جان تو را سفارش میکنم به تقوی و پرهیزکاری در حال توانگری و فقر و به میانه روی کردن در خرج در فقر و ثروت و به عدالت کردن نسبت به دشمن و دوست و به انجام اعمال نیک در حال نشاط و شادابی و کسالت و تسلیم قضای پروردگار به هنگام خوشی و سختی.  تحف العقول صفحه 83   امام علی (ع) : حسین جان بدان هرکس به رای و نظر خود مغرور و خودبین گشت هلاک شد و هرکه به عقل و فکر خود از اینکه با مردم مشورت کند بی نیازی جست نابود گشت و هرکه با مومنین دانا رفت و آمد کند با وقار گردد و هرکه با اوباش بیامیزد خوار شود.    تحف العقول صفحه 84    امام علی (ع) : بدان ای حسین جان هرکس به عیب مردم بنگرد و آن عمل را زشت شمارد ولی خودش همانرا انجام دهد احمق واقعی هم اوست هرکه قدم در جاهای بد گذاشت به عمل زشت متهم گردد و هرکه پر حرفی کند خطا بسیار کند و هرکه سکوت نمود سالم ماند و آنکس که شهوات را ترک کند آزاد مرد است و هر که حسادت را وا نهد محبوب مردم شود.   تحف العقول صفحه 85   امام علی (ع) : حسین جان بدان نشانه دانش و علم معنوی تواضع و نرمش در مقابل مردم است و آفت آن تکبر و خودبینی است زیرا خودبینی شخص دلیل بر کم عقلی اوست.   تحف العقول صفحه 85   امام علی (ع) : در سر سفره ای که در آن شراب وجود دارد منشینید زیرا انسان نمی داند که کی مرگش سر میرسد و هرگاه یکی از شما خواست غذا بخورد باید چون بندگان بر روی زمین بنشیند و غذا بخورد.   تحف العقول صفحه 104   امام علی (ع) : لباس سیاه مپوشید که جامه فرعون است و کفش نوک دار پا نکنید که کفش فرعون است و او نخستین کسی بود که کفش نوک دار پوشید.                   تحف العقول صفحه 99   امام علی (ع) : هرکس شخص دیگری را به جای ما آل محمد (ص) برای خود امام انتخاب نمود هلاک شد و دنیا از کفش رفت و با گناه کبیره از دنیا بیرون رود.        تحف العقول صفحه 110   امام علی (ع) : هرکس با شخص بدعت گذار در دین که کارها و قوانینی تازه و جدید و خلاف قرآن و سنت پیامبر (ص) انجام میدهد راه برود و به او احترام کند محققا در نابودی و ویرانی اسلام تلاش کرده است.   آثار الصادقین جلد 2 صفحه 37   امام علی (ع) : دروغگو با دروغگوئیش سه چیز را بدست آورد : 1.خشم خدای سبحان را 2.خوار و زبون شدن در نظر مردم 3.دشمنی ملائکه را                غررالحکم صفحه 884   امام علی (ع) : برای شخصیت خود ارزش و احترام قائل شوید و آنرا از اینکه در شوخ طبعی ها و داستانهای خنده آور و جایگاههای بیهوده گوئی وارد سازید بپرهیزید. غررالحکم صفحه 855   امام علی (ع) : موقعی که جوان نو رسی را به سبب اشتباهاتی که مرتکب شده نکوهش میکنی مراقب باش که قسمتی از لغزشهایش را نادیده بگیری و از تمام جهات مورد اعتراض و سرزنش قرارش ندهی تا جوان هم به خاطر غرور جوانیش مجبور نشود که عکس العمل نشان دهد و از راه لجبازی و عناد در صدد پاسخگوئی بر شما نیاید.    الحدیث جلد 1 صفحه 353   امام علی (ع) : عبادت کننده ای که از علم و آگاهی و شناخت نسبت به احکام و دستورات دین برخوردار نباشدهمچون خر آسیابی است که در یک جا می چرخد و در جا میزند و گامی پیش نمیرود.   الحیاه جلد 1 صفحه 112   امام علی (ع) : آنکس که در جستجوی علوم و معارف دینی و معنوی باشد همچون مجاهدی است که در مقابل دشمنان دین میجنگد.   الحیاه جلد 1 صفحه 39   امام علی (ع) : ای کسی که بهشت میخواهی چه اندازه خوابت طولانی و مرکب ات کند است وای گریزان از دوزخ چه تند به سوی آن مرکب میرانی و خود را چه زود در آن می پرانی به این گورها بنگرید که در انتظار شمایند چرا من تنهای شما را آباد و دل شما را ویران میبینم به خدا سوگند اگر چشمتان ببیند آنچه را که باید ملاقاتش کند و آنچه را که به سوی آن روان است هر آئینه می گوئید آنچه را که خدا در قرآن از قول مجرمین بیان میکند سوره انعام آیه 27 : شخص گناهکار پس از مرگ میگوید ای کاش به دنیا باز میگشتم و آیات پروردگار خود را دروغ نمی شمردم.   تحف العقول صفحه 208   امام علی (ع) : هرکس امر ولایت ما را از قرآن فرا نگیرد و به آن معرفت پیدا نکند نمیتواند از فتنه ای که دشمنان و مخالفان ما در دین بنا کرده اند خود را رها کند.   آثار الصادقین جلد 17 صفحه 241   امام علی (ع) : در تفسیر آیه 71 سوره مومنون (( و اگر حق تابع هواهای نفسانی ایشان شود هر آئینه آسمانها و زمین و هر آنچه در آنهاست فاسد خواهد شد )) فرمودند به خدا سوگند منظور از حق در آیه ما خاندان و عترت رسول خدا (ص) هستیم و غاصبین حق ولایت ما همان کسانی اند که تابع هواهای نفسانی خود گشتند.             آثار الصادقین جلد 4 صفحه 73   امام علی (ع) : بخشش کردن روساء و مسئولان مملکتی از اموال عمومی مردم بزرگترین ظلم و خیانت است.  غررالحکم حدیث 4725   امام علی (ع) : از چهار کتاب آسمانی چهار کلمه انتخاب شده است   1.تورات : هرکه سکوت نماید نجات می یابد   2.انجیل : هرکه در زندگی قناعت کند سیر و بی نیاز گردد   3.زبور : هرکه تمایلات و شهوات نفسانی را رها کند از بیماری ها سالم گردد   4.قرآن : هرکه بر خدا توکل کند خدا برای امور او کافی است.       نصایح صفحه 203   امام علی (ع) : شخصی به امام (ع) عرض کرد من مالی را از راه حلال و حرام جمع آوری کرده ام و در پاک بودن آن رعایت نکرده ام آیا برای من توبه ای است؟ فرمود : خمس آن مال را بده بقیه بر تو حلال است.   تفسیر جامع جلد 3 صفحه 60   امام علی (ع) : آبروی تو همچون یخ جامدی است که درخواست از مردم آن را قطره قطره آب میکند پس بنگر که آنرا نزد چه کسی فرو می ریزی.                      نهج البلاغه حکمت 346   امام علی (ع) : اگر ما فرضا نه به بهشت امیدوار باشیم و نه از آتش جهنم ترسان و ثواب و عذابی را عقیده نداشته باشیم باز شایسته است که دنبال سجایای اخلاقی و معارف دینی برویم زیرا اخلاق پسندیده ما را در زندگی دنیا به سعادت و رستگاری هدایت میکند.  سفینه البهار جلد 2 صفحه 411   امام علی (ع) : جان خود را با مطالب حکیمانه از قرآن و گفتار پیامبر (ص) و ائمه هدی (ع) خرم و شاداب سازید چه آنکه روح نیز مانند بدن خسته و وامانده میشود و سخنان الهی نیرو و نشاطش میبخشد.   اصول کافی جلد 1 صفحه 48   امام علی (ع) : کسی که در اندیشه گناه باشد و پیرامون آن بسیار فکر کند سرانجام همان افکار بد و اندیشه های پلید او را به ارتکاب گناه میخواند و آلوده اش میسازد.    غررالحکم صفحه 510   امام علی (ع) : سه چیز است که باعث گمراهی مردم میشود : 1. محبت و دوستی زنان که آن شمشیر شیطان است 2. خوردن شراب که آن دام و تله شیطان است.       3. دوستی و محبت پول که آن تیر نافذ شیطان است.     عین الحیوه صفحه 348   امام علی (ع) : آدمی به گفتارش سنجیده میشود و به رفتارش ارزیابی میگردد.پس چیزی بگو که کفه سخنت سنگین شود و کاری کن که قیمت رفتارت بالا رود.          الحدیث جلد 1 صفحه 19 امام علی (ع) : کسی که ناسنجیده و بدون آزمایش و معیارهای صحیح پیمان دوستی با دیگران ببندد ناچار باید به رفاقت اشرار و افراد فاسد تن در دهد .              الحدیث جلد 1 صفحه 19 امام علی (ع) : اگر از آثار معنوی و برکات مادی آیه الکرسی آگاه می بودید در هیچ حال خواندن آنرا ترک نمیکردید زیرا رسول خدا (ص) فرمود : آیه الکرسی از گنجینه ای در زیر عرش به من عطا شده است و قبل از من به هیچ پیغمبری چنین عطائی نشده است.    الحدیث جلد 1 صفحه 22

احادیث امیرالمومنین(ع)6

امام علی (ع) : دردی دردناکتر از گناه برای دل نیست و ترسی سخت تراز قبر نیست و عبرتی برای اندیشیدن و اندرز گرفتن بالاتر از یاد آوری مرگ نیست.   اصول کافی جلد 3 صفحه 357   امام علی (ع) : تو که اعمال رسوا کننده و خطا انجام داده ای خنده دندان نما مکن وای کسی که گناهانی کرده ای و استغفار نمی کنی از بلای شبگیر و پیش آمد ناگهانی نباید آسوده باشی.     اصول کافی جلد 3 صفحه 378   امام علی (ع) : برای ملاقات برادر مومن خود را بیارائید چنانچه برای ملاقات بیگانگان خود را می آرائید که میخواهید شما را به بهترین قیافه ببینند. نصایح صفحه 375   امام علی (ع) : از امام علی (ع) سوال شد مروت چیست ؟ فرمود کاری در خفا و خلوت نکنی که  در عیان و حضور مردم از انجام آن شرمنده باشی.   تحف العقول صفحه 225   امام علی (ع) : چون کار خیری یافتید یا به شما پیشنهاد شد اگر توانایی دارید حتما آن را انجام دهید چون اعمال خیر مرگ ناگهانی و بد را که هر لحظه ممکن به سبب اعمال زشت انسان به او برسد از او دفع میکند.    نصایح صفحه 380   امام علی (ع) :در سفارش خود به فرزندش امام حسین (ع) فرمودند :پسر جانم عافیت ده جزء است نه جزء آن در خاموشی است جز به ذکر خدا و یکی هم در ترک هم نشینی نابخردان .     تحف العقول صفحه 145 امام علی (ع) :خداوند به حضرت موسی وحی فرمود :ای موسی سفارش مرا در مورد چهار چیز بخاطر بسپار :1.تانفهمیدی که گناهانت را آمرزیده ام به گناه دیگری مپرداز 2.تا ندانی گنج های خزائنم تمام شده غم روزی مخور 3.تانبینی ملک و پادشاهی من از دست رفته به دیگری امید مبند 4.تا مرده شیطان را نبینی از مکرش ایمن مباش.    نصایح صفحه 183   امام علی (ع) : از آنها مباش که عمل خیری نکرده اند و امید به آخرت دارند مردم را از کاری نهی میکنند و خود در آن اندرند خوبان را دوست دارند ولی کارشان را نمیکنند آرزوی آمرزش دارند و به نافرمانی مشغولند گناه اندک دیگری را زیاد میشمارند و گناه بسیار خود را اندک . طاعت و عبادت خویش را افزون شمارند و همان را از دیگری اندک. از با لادست خود به خدا پناه میبرد ولی خود به زیر دستش جفا کند مرشد و هدایت کننده دیگران است و خودش رو به گمراهی میرود.   تحف العقول صفحه 152   امام علی (ع) : ای کمیل راستی این دلها به مشابه ظرفهایند و بهتر ینشان آنست که نگهدارنده تر باشد پس هرچه به تو میگویم خوب حفظ کن مردم سه دسته اند :            1. دانشمند ربانی 2. دانشجوی راه نجات که به دنبال علوم الهی و آخرتی می رود 3. خاشاک که باد به هر سمتی بوزد به آنجا میرود زیرا در پرتو دانش معنوی تربیت نگشته  تا راه به جائی برد و تکیه به رکن محکمی همچون امام معصوم (ع) از آل محمد (ص) ندارد تا نجات یابد.     تحف العقول صفحه 163   امام علی (ع) : ای بندگان خدا در آنچه خدا به متقین و پرهیزکاران در قرآن وعده داده رغبت داشته باشید زیرا وعده خدا راست ترین وعده هاست و هر آنچه را که او وعده داده چنان است که تحقق یافته ای بندگان خدا به رهبری رسول خدا (ص) رهجو باشید که آن بهترین رهبری است و به روش و سنت آن جناب کار کنید که شرافتمند ترین سنت هاست ای بندگان خدا قرآن خدای تبارک و تعالی را بیاموزید که رساترین پند و بهترین کلام است و فهم و تفسیر آن را از ما آل محمد (ص) بجوئید که در آن بهار دلها و شفای هر ناراحتی است.     تحف العقول خطبه دیباج   امام علی (ع) : ای بندگان خدا در درستی احکام دین و سنت رسول خدا (ص) و دستورات و گفتار ما آل محمد (ص) تردید نکنید تا مبادا به شک بیفتید و در باره آنها شک نکنید که کافر شوید و در آخرت از پشیمانها میگردید.     تحف العقول خطبه دیباج   امام علی (ع) : ای بندگان خدا بدانید دانا و عالمی که بر علمش عمل نکند همچون نادان سرگردانی است که از بیهوشی جهل خارج نشده بلکه حجت بر او بزرگتر و نزد خدا سرزنش اش بیشتر است و افسوس و دریغ بر این دانای دست از دانش خود کشیده با دوام تر است از نادان سرگردان از دانش.  تحف العقول خطبه دیباج   امام علی (ع) : ای بندگان خدا از خدا یقین بخواهید که یقین نسبت به دین مانند سر است به تن و بدانید بهترین چیزی که به دل الهام شود یقین است و بهترین یقین انجام واجبات الهی و ترک محرمات و معاصی است .    تحف العقول خطبه دیباج   امام علی (ع) : ای بندگان خدا بدانید بهترین امور و کارها آن است که بر پایه حق و آیات الهی استوار باشد و بدترین امور و کارها چیزهای تازه بدست آورده و بدعت هائی است که بر خلاف حق و آیات الهی استوار باشد زیرا هر بدعتی و نوآوری که خلاف قرآن و سنت رسول خدا (ص) باشد گمراهی است و بواسطه بدعتهاست که سنتهای سعادت بخش نابود میشوند .   تحف العقول خطبه دیباج امام علی (ع) : ای بندگان خدا بدانید اندک خودنمائی در عمل شرک است و اخلاص در عمل یقین است بدانید همنشینی و دوستی با اهل لغو و باطل قرآن را از یاد ببرد و شیطان را حاضر کند و انجام عمل اهل باطل و گناهکاران و تقلید از حرکات آنان باعث خشم خدای رحمان است و خشم خدای رحمان هم انسان را به دوزخ کشاند.     تحف العقول خطبه دیباج   امام علی (ع) : ای بندگان خدا گفتگو و صحبت با زنان نامحرم بلاء آورد و دل را منحرف سازد و به سمت گناه سوقش دهد و نظر بازی از آنان روشنی ایمان را ببرد و چشم اندازی و پلک زدن به آنها دام شیطان است که آتشی افروزنده در پی دارد.    تحف العقول خطبه دیباج   امام علی (ع) : ای بندگان خدا سلام را در جهان فاش سازید و جواب آن را بهتر بدهید با بیوه زنان و یتیمان مهربان باشید و ستم دیدگان و فقراء را یاری کنید و به آنکه در راه خدا بدهکار شده مهلت دهید و مهمان را گرامی بدارید و خوب وضو بسازید و نمازهای پنج گانه را در وقت مقررش بخوانید که آنها نزد خدای عزوجل مقامی عظیم دارند.     تحف العقول خطبه دیباج   امام علی (ع) : ای بندگان خدا امانت را به صاحبانش بپردازید دوستی و پیوند کنید با آنکه از شما بریده و به آنکه از شما دریغ نموده احسان کنید و چون عهدی بستید به آن وفا کنید و هرگاه قضاوت کردید عدالت نمائید و هرگاه به شما بد رفتاری شد عفو و گذشت کنید و بر روی هم اسم بد مگذارید با هم شوخی بد نکنید  و از همدیگر غیبت نکنید.     تحف العقول خطبه دیباج   امام علی (ع) : ای بندگان خدا راست بگویید زیرا خدا با راستگویانست و از دروغ برکنار باشید که از ایمان به دور است و راستگو در لبه احترام و نجات است و دروغگو در پرتگاه هلاکت  حق گو باشید تا با حق شناخته شوید و آن را به کار بندید تا از اهل آن باشید.     تحف العقول خطبه دیباج   امام علی (ع) : ای بندگان خدا من ندیدم چیزی مانند بهشت که جویای آن خوابست و بی خیال و نه چیزی مانند جهنم که گریزان از آنان به خواب است راستی هرکه را حق و اهل آن سود ندهد باطل و اهل آن به زیانش کشند و هرکه به راه هدایت نرود در ضلالت و گمراهی بیفتد.   تحف العقول خطبه دیباج   امام علی (ع) : بحث و جدل و ستیزه جوئی در مسائل دینی با افراد ستیزه جو یقین انسان را فاسد می سازد.    میزان الحکمه جلد 2 صفحه 14   امام علی (ع) : ای مردم برای آن روز که زاد و توشه ذخیره میکنند و اسرار آدمیان فاش میگردد ((پس از مرگ))عمل کنید و از آتش بپرهیزید که حرارتش شدید و عمق آن ناپیدا و زیور آلات آن غل و زنجیر آتشین و نوشیدنی آن زرد آب و چرک جوشان است.    نهج البلاغه خطبه 120   امام علی (ع) : دست سخاوتمندی ندارد آن کس که از بخشش در راه خدا بخل می ورزد ! آن کس که خدا او را مالی بخشید پس باید به خویشاوندان خود بخشش کند و سفره مهمانی گستراند و فقراء را اطعام دهد و رنجیده را بنوازد و مستمند را بهره مند سازد و قرض و امدار مستمند را بپردازد و بر مشکلاتی که در این راه به او میرسد صبر کند.   نهج البلاغه خطبه 142   امام علی (ع) : ای مردم آنکس که از برادرش اطمینان و استقامت در دین و درستی راه و رسم را سراغ دارد باید به گفته های مردم درباره او گوش نکند آگاه باشید گاهی تیرانداز تیر افکند و تیرها به خطا می رود سخن نیز چنین است درباره کسی چیزی میگویند که واقعیت ندارد.   نهج البلاغه خطبه 141   امام علی (ع) : آگاه باشید که میان حق و باطل جز چهار انگشت فاصله نیست پرسیده شد معنی آن چیست ؟ امام (ع) انگشتان خود را میان چشم و گوش گذاشت و فرمود یعنی چیزی که درباره کسی شنیدی باطل است و تا وقتی که آن را با چشم نبینی قبول مکن.   نهج البلاغه خطبه 141   امام علی (ع) : هیچ بدعتی در احکام دین ایجاد نمیشود مگر آن که سنتی ترک گردد پس از بدعت ها بپرهیزید و با راه راست و جاده آشکار حق باشید نیکوترین کارها سنتی است که سالیانی بر آن گذشته و درستی آن ثابت شده باشد و بدترین کارها آنچه که تازه پیدا شده و آینده آن روشن نیست.   نهج البلاغه خطبه 145   امام علی (ع) : ای مردم بدانید شما هیچگاه حق را نخواهید شناخت جز آنکه ترک کننده آن را بشناسید ! هرگز به پیمان قرآن وفادار نخواهید بود مگر آنکه پیمان شکنان آن را بشناسید و هرگز به قرآن چنگ نمی زنید مگر آنکه رها کننده آن را شناسایی کنید.   نهج البلاغه خطبه 147   امام علی (ع) : بدانید آن کس ازما خاندان  (( حضرت مهدی عج )) که فتنه های آینده را دریابد با چراغی روشن گر در آن گام می نهد و بر همان سیره و روش پیامبرص و سایر امامان از آل محمد (ص) رفتار میکند تا گره مشکلات را باز کند و ملت های اسیر را آزاد و جمعیت های گمراه و ستمگر را پراکنده و نابود سازد و حق جویان پراکنده را جمع کند.   نهج البلاغه خطبه 150   امام علی (ع) : حضرت مهدی (عج) سالهای طولانی در پنهانی از مردم به سر میبرد آنچنان که اثر شناسان اثر قدمش را نمیشناسند گرچه در یافتن اثر و نشانه ها تلاش فراوان کنند سپس گروهی برای درهم کوبیدن فتنه ها آماده میگردند و چونان شمشیرها صیغل میخورند دیده هاشان با قرآن روشنایی گیرد و در گوش هایشان تفسیر قرآن طنین افکند و در صبحگاهان و شامگاهان جامهای حکمت سر میکشند.    نهج البلاغه خطبه 150   امام علی (ع) : همانا ائمه (ع) از آل محمد (ص) تدبیر کنندگان امور مردم و کارگزاران آگاه بندگانند از جانب خداوند کسی به بهشت نمیرود جز آنکه آنان را بشناسد و کسی در جهنم سر نگون نمیگردد جز آنکه منکر آنان باشد و امامان معصوم هم وی را نپذیرند.  نهج البلاغه خطبه 152   امام علی (ع) : چند روز از طرف خدا به گمراه مهلت داده شد و او با غافلان و بی خبران در راه هلاکت خود قدم می نهد و تمام روزها را با گناهکاران سپری میکند بی آنکه از راهی برود تا به حق برسد و یا پیشوائی برگزیند که راهنمای او باشد تا آن زمان که خداوند کیفر گناهان را مینماید و آنان را از پرده غفلت بیرون می آورد پس به استقبال چیزی میروند که به آن پشت کرده بودند و از آنچه رو به سمتش میرفتند هیچ سودی عایدشان نمیشود من خودم و شما را از این گونه غفلت زدگی میترسانم.        نهج البلاغه خطبه 153   امام علی (ع) : پس بهوش باش ای شنونده و به یاد قبر باش که گذرگاهت به سوی آنست و همانگونه که به دیگران پاداش و جزا دادند به تو هم میدهند و هر آنچه در دنیا بکاری پس از مرگ درو میکنی و آنچه از اعمال که امروز پیش میفرستی فردا بر آن وارد میشوی پس برای خود در سرای آخرت جائی آماده کن و چیزی پیش فرست ای شنونده هشدار! هشدار!    نهج البلاغه خطبه 153   امام علی (ع) : همانا حیوانات اهلی در تلاش اند که شکمشان را پرکنند و درندگان در پی تجاوز و دریدن دیگرانند و زنان بی ایمان تمام تلاششان در زینت و آرایش خود و فساد انگیزی است اما مومنان تلاششان را اصلاح امور آخرت خود قرار داده اند و از آینده خویش ترسناکند.   نهج البلاغه خطبه 153   امام علی (ع) : ای مردم ما اهل بیت پیامبر (ص) چونان پیراهن تن او و یاران راستین او و خزانه داران علوم و معارف و حییم و درهای ورود به آن معارف ما هستیم که جز از در هیچ کس به خانه ها وارد نخواهد شد و هرکس از غیر در وارد شود دزد نامیده میشود. ای مردم درباره اهل بیت پیغمبر (ص) آیات کریمه قرآن نازل گشت آنان گنجینه های علوم خداوند رحمانند اگر سخن گویند راست گویند و اگر سکوت کنند بر آنان کسی پیشی نتواند یافت.   نهج البلاغه خطبه 154

احادیث امیرالمومنین(ع)5

امام علی (ع) : در نامه خود به مالک اشتر فرمودند : اگر بین خود و دشمن ات قرار دادی منعقد نمودی یا به او امان دادی به عهدی که کرده ای وفادار باش و به امانی که داده ای امین و درستکار.    نهج البلاغه نامه 53 امام علی (ع) : هیچ پدری بر فرزندش بخشش و تفضلی بهتر و بالاتر از ادب و تربیت الهی و دینی نکرده است.   مستدرک الوسائل جلد 2 صفحه 625 امام علی (ع) : در نامه خود به امام حسن (ع) : فرزند عزیزم در راه ادب آموزی تو از فرصت استفاده کردم و قبل از آنکه دل کودکانه ات سخت شود وعقلت به اندیشه های دیگر مشغول شود به تربیت ات مبادرت نمودم و وظیفه پدری خود را انجام دادم.   نهج البلاغه نامه 31 امام علی (ع) : تکبر نمودن در مقابل افراد متکبر که زیر بار حق نمی روند خود عین تواضع است.  الحدیث جلد 1 صفحه 66 امام علی (ع) : هیچکس از شما حیاء نکند وقتی درباره مسئله ای که از او میپرسند و جوابش را نمی داند صریحا بگوید نمی دانم.  الحدیث جلد 1 صفحه 76 امام علی (ع) : در امور زندگی دنیائی بیشتر توجه شما به کسانی باشد که بر آنها برتری دارید و وضعشان از شما بدتر است چه این خود یکی از دردهای شکر گزاری از نعمتهای الهی است.  غررالحکم صفحه 117 امام علی (ع) : روزی امام (ع) : از مقابل دکان قصابی عبور می نمودند مرد قصاب که گوش پر وراری در مغازه داشت خطاب به حضرت عرض کرد : از این گوشت پروار بخرید امام (ع) فرمودند : فعلا پول ندارم قصاب گفت نسیه میدهم و برای دریافت قیمت آن صبر میکنم امام (ع) در پاسخ فرمودند به جای صبر تو من به نفسم میگویم که صبر کند تا پول بدست بیاورم.   الحدیث جلد 1 صفحه 84 امام علی (ع) : صبر و بردباری و عزت نفس داشتن به هنگام فقر بهتر است از ثروتی از ثروتی که از راه خواری و ذلت نفس بدست آید.  الحدیث جلد 1 صفحه 84 امام علی (ع) : زشت ترین عیوبات انسانی کم گذشتی از لغزش مردم است و بزرگترین گناهان شتاب کردن در انتقام است.  غررالحکم صفحه 537 امام علی (ع) : روزه قلب یعنی با زداشتن آن از تفکر در گناه بسیار بلاتر و مهم تر است از روزه جسم و اینکه مرد از خوردن و آشامیدن خودداری کند.        غررالحکم صفحه 458 امام علی (ع) : وقتی یکی از شما به فرزند خود وعده ای داد البته به آن وفا کند کند و از عهد خود تخلف ننماید زیرا کودکان گمان میکنند شما رازق آنها هستید.      الحدیث جلد 1 صفحه 101 امام علی (ع) : آنکس را که رفاقت صالحان و اندرزهای خیر خواهانه ایشان اصلاحش ننمایند رفاقت اشرار و در نتیجه هتک حرمت و توهین های اجتماعی اصلاحش خواهد کرد.  غررالحکم صفحه 710 امام علی (ع) : غضب آتشی است مشتعل و فروزان کسی که خشم خود را فرو نشاند آن آتش را خاموش کرده است و آنکس که غضب و خشم را به حال خودش آزاد بگذارد اولین کسی است که در شعله های آن خواهد سوخت.   الحدیث جلد 1 صفحه 143 امام علی (ع) : اینکه انسان آزاد خود را برده غلامان و بندگان خود کند بهتر از آنست که بنده شهوات خود گردد.   الحدیث جلد 1 صفحه 258 امام علی (ع) : خطاب به شخصی که آروزی مرگ کرده بود فرمود : باقیمانده عمر آدمی آنقدر پر ارج و گرانبهاست که به ارزیابی نمی آید چه آنکه انسان میتواند با تتمه عمر خوبیهای فوت شده را جبران کند و فضائلی را که در وجود خود سرکوب کرده و میرانده است زنده نماید.  مجموعه ورام جلد 1 صفحه 36 امام علی (ع) : کسی که در پیروی مکتب من یکی از صفات پسندیده را در وجود خود پایدار و محکم سازد او را با آن یک خصلت خوب می پذیرم و از اینکه فاقد سایر صفات خوب باشد چشم میپوشم ولی بی خردی و نادان بودن نسبت به مسائل و احکام دین و اخلاقیات دینی برای من قابل گذشت نیست و از آن چشم پوشی نخواهم کرد چه آنکه بی دینی مایه ناامنی است و زندگی بدون امنیت تلخ و ناگوار است و انسان بی دین جز با مردگان مقایسه نمیشود.  اصول کافی جلد 1 صفحه 27 امام علی (ع) : جسم آدمی دارای شش حالت است 1.سلامت 2.مرض 3.مرگ 4.حیات 5.خواب 6.بیداری  روح و جان آدمی نیز دارای این شش حالت است حیات روح آدمی به علم الهی و دینی است و مرگش به نادانی و جهل درباره امور دینی و اخروی مرض روح به شک درباره درستی آیات قرآن و دستورات ائمه (ع) است و سلامتش به یقین در مورد این دستورات خواب روح آدمی غفلت از آخرت و حیات پس از مرگ است و بیداریش حفظ و مراقبت نمودن بر اعمالی است که آدمی انجام میدهد که صحیح و خیر باشد و گناه نباشد.  الحدیث جلد 1 صفحه 282 امام علی (ع) : حق فرزند بر پدرش این است که برای او نام خوب انتخاب کند و او را در محیط دستورات قرآن و ائمه هدی (ع) تربیت نماید و احکام دینی را به او تعلیم دهد .   الحدیث جلد 1 صفحه 298 امام علی (ع) : وقتی افراد مومن و عاقل پیر میشوند قوای بدنی آنها فرسوده میشود ولی نیروی عقل در وجودشان جوان میگردند ولی وقتی اشخاص جاهل و نا مطلع از دین پیر میشوند جهل و نادانی و کودک صفتی در وجودشان جوان میگردد.   الحدیث جلد 1 صفحه 311 امام علی (ع) : در ایام خلافت خود وقتی وارد شهر مدائن گشتند عده ای از مردم این شهر به رسم استقبال از بزرگان و روئسا پیاده و دوان دوان پی مرکب ایشان به راه افتادند حضرت عنان اسب خود را کشیدند و فرمودند : این عمل جاهلانه را انجام ندهید زیرا پیاده روی افراد در رکاب شخص سوار باعث فساد اخلاق و غرور و تکبر شخص راکب و مایه ذلت و خواری پیادگان است برگردید و پیاده با من نیائید.   تحف العقول صفحه 209 امام علی (ع) : کسی که درباره درک و فهم آموخته های قرآنی و حدیثی و معارف دینی خود بسیار بیندیشد و آنها را بازبینی نماید دانش خود را استوار و محکم نموده و به فهم مطالب نو و تازه ای که قبلا نمی دانسته نائل میشود.   الحدیث جلد 1 صفحه 328 امام علی (ع) : مستی ها چهار نوع است : 1.مستی ثروت 2.مستی ریاست 3.مستی جوانی 4.مستی شهوت   تحف العقول صفحه 126 امام علی (ع) : وفاداری عمل به پیمان و عهد با خیانتکاران نزد خدا نوعی خیانت است و خیانت به خائنان نزد خدا وفاداری است.  نهج البلاغه حکمت 259 امام علی (ع) : ای فرزند آدم ! خودت وصی مال خویش باش امروز که زنده ای به گونه ای عمل به وظایف و تکالیف دینی ات کن که دوست داری پس از مرگت برای تو عمل کنند.   نهج البلاغه حکمت 254 امام علی (ع) : خدایا به تو پناه میبرم که ظاهرم در برابر دیده ها نیکو و درونم در آنچه که از تو پنهان می دارم زشت باشد و بخواهم با اعمال و رفتاری که تو از آن آگاهی توجه مردم را به خود جلب نمایم و چهره ظاهرم را زیبا نشان داده با اعمال نادرستی که درونم را زشت کرده به سوی تو آیم تا به بندگانت نزدیک و از خوشنودی تو دور گردم.   نهج البلاغه حکمت 276 امام علی (ع) : هرگاه خدا بخواهد بنده ای را خوار سازد دانش و علم معنوی که برای آخرتش سودمند باشد را از او دور سازد.  نهج البلاغه حکمت 288 امام علی (ع) : به جمعی در مرگ یکی از خویشاوندانشان چنین تسلیت گفت : مردن از خاندان شما آغاز نشده و به شما نیز پایان نخواهد یافت این دوست شما زمانی که زنده بود به سفر میرفت اکنون گمان کنید که به یکی از سفرها رفته اگر او باز نگردد شما به سوی او خواهید رفت.  نهج البلاغه حکمت 357   امام علی (ع) : شش خصلت نیکو است ولکن از شش گروه نیکوتر است   1. عدالت نیکو است ولکن از روساء و پادشاهان نیکوتر است.   2. صبر نیکو است ولی از فقراء به هنگام سختی و نداری نیکوتر است.   3. تقوی و پرهیزکاری نیکو است ولی از علماء و دانایان نیکوتر است.   4. سخاوت و بخشش نیکو است ولی از اغنیاء و ثروتمندان نیکوتر است.   5. توبه نیکو است ولی از جوانان نیکو تر است.   6. حیاء و عفت نیکو است ولکن از زنان نیکو تر است.  نصایح صفحه 181 امام علی (ع) : دنیا سرای گذر است نه جایگاه اقامت و ماندن و مردم در آن دو گروهند : گروهی در آن آخرت خویش را میخرند و راه سعادت پیش گرفته و خویشتن را از گناه و معصیت آزاد ساخته اند و عده ای هم در آن آخرت خود را از دست می هند و با کسب معاصی و گناهان خود را در مسیر هلاکت اخروی قرار می دهند.      نهج البلاغه حکمت 133 امام علی (ع) : دنیا جایگاه صدق و راستی است برای کسی که با آن به راستی رفتار کند سرای عافیت است برای کسی که از دگرگونیهای آن عبرت گیرد منزل بی نیازی است برای کسی که از آن برای آخرتش توشه برگیرد محل موعظه و اندرز است برای کسی که از آن نصیحت پذیرد مسجد و عبادتگاه دوستان خداست و نماز گاه فرشتگان الهی و فرودگاه نزول وحی خداوند و تجارتکده اولیاء خداوند است که در آن کسب رحمت میکنند و بهشت را برای خود در آن معامله میکنند.                                نهج البلاغه حکمت 131   امام علی (ع) : از نزدیکی به سگها برکنار باشید و هرکه به جامه اش بدن و موی سگ برخورد کند باید آن را با آب بشوید.  تحف العقول صفحه 111   امام علی (ع) : خوراکتان را به خورن کمی نمک آغاز کنید و با خوردن نمک پایان دهید که اگر مردم خاصیت نمک را می دانستند آن را بر پادزهر ترجیح میدادند و هرکه غذایش را با نمک آغاز کند خداوند هفتاد درد را از او دور سازد که جز خدا کسی آنها را نداند.   تحف العقول صفحه 108   امام علی (ع) : در حمام کردن و شستن بدن از چرک و چربی کوتاهی نکنید زیرا خداوند از بنده چرکین که همنشین او از بوی بد بدن او در اذیت باشد نفرت دارد.     تحف العقول صفحه 105   امام علی (ع) : هرگاه خواستید ادرار کنید آن را با عجله و فشار بر بدن انجام ندهید که برای بدنتان مضر است و چون مدفوع نمودید محل مقعد را با آب سرد بشویید که بیماری بواسیر را از شما دور میسازد.   تحف العقول صفحه 97   امام علی (ع) : هرکه قصد غسل کردن دارد ابتدا باید بدن خود را از چرک و چربی و نجاست تمیز بشوید و چون بدن پاک گشت غسل خود را آغاز کند.               تحف العقول صفحه 115   امام علی (ع) : کودکانتانرا از چرک و چربی بشوئید که شیطان چرک و چربی را بو کند و هرجا که یابد وارد شود و سبب ترس کودکانتان در بستر خواب شود و دو فرشته نویسنده هم از کثیفی بدن در آزارند.    تحف العقول صفحه 117   امام علی (ع) : هرکه بر خوردن شراب مداومت دارد و دائم الخمر است خدا را به هنگام مرگ همچون بت پرست ملاقات میکند حجر بن عدی پرسید یا علی (ع) دائم الخمر کیست؟ فرمود آنکس که هر وقت شراب بیابد و در دسترس او باشد بنوشد.   تحف العقول صفحه 117   امام علی (ع) : هرکس به کودک خردسال شراب یا هر مست کننده ای بنوشاند خدای عزوجل او را در لجن زاری آتشین در دوزخ زندانیش کند تا به خاطر عملی که کرده عذری بیاورد.   تحف العقول صفحه 118   امام علی (ع) : زبان خود را از گفتار زشت و گناه بازدارید و آنرا به ذکر خدا بگمارید زیرا با زبان است که اهل جهنم وارد آن میشوند و با زبان است که گورستانها و اهل آن نورانی و مشمول رحمت شوند.    تحف العقول صفحه 118

احادیث امیرالمومنین(ع)4

امام علی (ع) : با دشمن دوستت دوست مشو تا به دوستت دشمنی کرده باشی .  تحف العقول صفحه 203   امام علی (ع) : ای مردم راستی خداوند را در هر نعمتی که داده حقی است هرکه آن را اداء کند افزونش سازد و هرکه در برابر نعمتی که خدا به او داده کوتاهی کند خود را در خطر نابودی نعمت انداخته و عقوبت این عمل را میبینی پس شما باید در هنگام بخشش نعمت از جانب خداوند هراسان باشید از ادای حق آن چنانچه درباره عقوبت گناهان خود هراسانید.  تحف العقول صفحه 204   امام علی (ع) : آیا می خواهید فقیه کامل را به شما معرفی کنیم : 1. او کسی است که به مردم اجازه نافرمانی خدا را نمی دهد. 2. از رحمت خدا نا امید نمی کند کسی را 3. هیچ کس را از مکر خدا غافل نمی کند 4. جز به قرآن و سنت رسول خدا (ص) به چیزی حکم نمیکند.  تحف العقول صفحه 201   امام علی (ع) : عبادت نمودن بدون فقاهت یادگیری مسائل و احکام شرعی خیر و سودی ندارد و قرآن خواندن بدون تدبر و درک و فهم معانی آن خیری ندارد.    تحف العقول صفحه 201   امام علی (ع) : همانا فقر و بی چیز بلائی است و بدتر از آن بیماری تن است و بدتر از آن بیماری دل و روح است و همانا وسعت ثروت نعمتی است و برتر از آن تندرستی تن است و بهتر از آن تقوی دل و قلب است.    تحف العقول صفحه 200   امام علی (ع) : ای مالک این سخن را از من حفظ کن و نگهدار ای مالک کاهش دارد مردانگی کسی که یقین او به آخرت سست است هرکه سختی حال خود را فاش کند به خواری و ذلت تن داده و خود را زبون ساخته هرکه راز خود را به دیگران گوید به هلاکت رسیده است هرکه به دو سو یعنی حق و باطل رو کند از هر دو بازماند.    تحف العقول صفحه 199   امام علی (ع) : شما در دنیا اندر مهلتی هستید که دنبالش مرگ است ولی به همراه شما آرزوئی است که سنگ راه کار آخر تست پس این مهلت را غنیمت شمارید و به سوی مرگ بشتابید و آرزوهای طولانی را کنار گذارید و به اصلاح آخرتتان بپردازید آیا خلاصی از مرگ است؟ و پناهی از آن میتوان  یافت? و راه فراری از آن هست؟ پس تا کی به غفلت و بی خبری از آن میپردازید؟؟؟؟     تحف العقول صفحه 199   امام علی (ع) : با دوستت آرام بیا و تمام اسرارت را به او مگو شاید روزی دشمن ات شود و با دشمن ات آرام بیا و از او بدگوئی مکن شاید روزی دوستت شود و تو شرمنده اش شوی.     تحف العقول صفحه 198   امام علی (ع) : ای مردم بدانید بهترین شما و با ارزش ترین شما نزد خدا فرمانبرترین شما از دستورات اوست و کوشاترین شما به طاعت و بندگی خدا فرمانبرترین شان از سنت و روش رسول خدا (ص) است و نیز آنان هستند که قرآن خدا را زنده می سازند پس بدانید برای هیچکدام از خلق نزد ما برتری و فضیلتی نیست جز به بندگی خدا و پیروی از دستورات رسول خدا (ص) و پیروی از دستورات قرآن همانا این کتاب خداست در نزد ما همه و فرمان پیغمبر (ص) خدا و روش و سنت او در میان ما پس جز جاهل ونادان آن را نادیده نمیگیرد و تائید سخنانی را که گفتم در قرآن سوره حجرات آیه 14 می خوانید : (( همانا برترین شما در نزد خدا با تقوا ترین شماست )) و نیز در سوره آل عمران آیه 31 می فرماید : بگو ای پیغمبر (ص) شما ای مردم اگر دوستدار خدا هستید پس پیروی کنید از من که فرستاده اویم و نیز در آل عمران آیه 32 میفرماید  (( اطاعت کنید خدا را و اطاعت کنید رسول خدا را پس اگر رو گردانید به راستی که خدا کافران را دوست ندارد ))    تحف العقول صفحه 179 و 180   امام علی (ع) : در نامه خود به محمد ابن ابی بکر فرمود : بدان ای محمد دنیا خانه بلاء و فناء است و آخرت خانه بقاء پس سزاوار است که بیارائی آنچه را باقی است به وسیله فانی اگر دو کار برایت پیش آمد یکی برای آخرت و دیگری برای دنیا تو کار آخرت را ترجیح بده.   تحف العقول صفحه 175   امام علی (ع) : ای محمد بن ابی بکر: اگر توانایی آن را داری که کار خیر انجام دهی کوتاهی مکن و به هر کار خیری راغب باش و اگر نتوانی که کار خیری کنی و موقعیت آن نباشد نیت آن را داشته باش زیرا خداوند به هر بنده به مقدار نیتش پاداش می دهد پس هرگاه تو دوست دار خیر و خردمندان باشی اگر هم کار خیر نکنی انشاء الله چون کسی باشی که آن را انجام دهد .    تحف العقول صفحه 175   امام علی (ع ): ای محمد بن ابی بکر : از خدا بترس و از مردم درباره عمل به احکام او بترس در یک موضوع دو حکم صادر مکن تا کارت پریشان گردد و از حق بلغزی برای مردم که بر آنها حکمفرمایی میکنی آنچه را بخواه که برای خانواده ات میخواهی و برای آنها ناپسند شمار آنچه را که برای خود و خانواده ات نمی پسندی درباره عمل به دستورات خدا و اجرای حدود الهی از سرزنش هیچ کس مترس و خود را استوار بدار مردم را امر به معروف و نهی از منکر کن و به آنچه از سختی ها به تو می رسد صبر کن که این امر نشانه اراده محکم و قوی برای دینداری است.    تحف العقول صفحه 176   امام علی (ع) : ای محمد ابن ابی بکر: اگر برای یک ساعت از روز هم باشد که توانی پروردگارت را به خاطر رضایت یکی از خلقش از خود خشمناک نسازی همان کار را کن زیرا خدا مانند دیگران نیست و کسی و چیزی به جای او نتوانند بود .    تحف العقول صفحه 174   امام علی (ع) : ای محمد ابن ابی بکر : در صحیح بودن نمازت بسیار دقت کن زیرا تو پیشنمازی و پیشنمازی نباشد که برای مردمی نماز بخواند و در نمازشان تقصیری باشد جز آنکه گناه همه ایشان بر او است و از ثواب آنها کم نشود.     تحف العقول صفحه 174   امام علی (ع) : ای محمد ابن ابی بکر درباره وضویت متوجه باش که شاداب و صحیح باشد زیرا وضو تمامیت نماز است و نماز ندارد کسی که وضو ندارد بدانکه هر کارت به دنبال نماز هست و نمازت در گرو وضوی صحیح است.     تحف العقول صفحه 174   امام علی (ع) :ای محمد ابن ابی بکر :  بر تو باد به ملازمت تقوی و پرهیز کردن از معصیت خدا در ایستادن و نشستن و نهان و آشکارت و چون میان مردم قضاوت کنی فروتن باش و خوشرفتار و با چهره گشاده و همه را به یک چشم نگاه کن تا بزرگان و صاحبان ثروت طمع به طرفداری تو از خودشان نکنند و ناتوانان از عدالت تو نا امید گردند.  تحف العقول صفحه 172   امام علی (ع) : بدانید ای بندگان خدا که پرهیزکاران که از معاصی و نافرمانی خدا پرهیز نمودند خیر دنیا و آخرت را بردند یعنی در دنیا در بهترین منازل زندگی کردند و از بهترین غذاها میل نمودند و در آخرت در بهترین قصور و منازل ساکن شوند ولی کسانی که نافرمانی خدا را کردند فقط از دنیا نصیبی دارند و از آخرت بهره ای ندارند.     تحف العقول صفحه 173   امام علی (ع) : ای بندگان خدا اگر شما تقوا خدا پیشه کنید و حق پیغمبر (ص) خود را درباره خاندانش و اهل بیتش حفظ کنید خدا را به بهترین وجهی عبادت کردید و او را به وجه احسن یاد نموده اید و به بهترین وجه شکر کرده اید و اگرچه مخالفان شما نماز طولانی تری بخوانند و روزه بیشتری بگیرند و صدقه بیشتری بدهند زیرا شما به خدا و دین حق او یعنی ولایت آل محمد (ص) وفادار ترید و برای امام و ولی امر از خاندان رسول خدا (ص) خیر خواه ترید.     تحف العقول صفحه 173   امام علی (ع) : ای کمیل بفهم و بدان که رخصتی در نپرداختن امانت هیچ کس نیست هرکه از ما اجازه ای در این باره روایت کند بیهوده گفته و گناه کرده و سزایش دوزخ است به خدا سوگند رسول خدا (ص) ساعتی پیش از مرگش سه مرتبه به من فرمود : ای ابا لحسن امانت را به نیکو کار و تبه کار برگردان بیش باشد یا کم حتی اگر یک نخ یا سوزن باشد .          تحف العقول صفحه 169   امام علی (ع) : ای کمیل مقام و شان به این نیست که نماز بخوانی و روزه بگیری و صدقه دهی بلکه مقام این است که نماز را با دلی پاک و عملی خداپسند و با فهم و معرفت بخوانی و بنگر که در کجا نماز می خوانی و بر روی چه می خوانی اگر از راه حلال نباشد نمازت مقبول نیست.      تحف العقول صفحه 169   امام علی (ع) : ای کمیل از آنها مباش که خدای متعال سوره حشر آیه 19 فرموده : یاد خدا را در کارهایشان فراموش کردند و خدا هم آنها را به خودشان واگذاشت و فراموششان کرد و آنان در فسق و گناه فرو شده و فاسق گشتند.       تحف العقول صفحه 169   امام علی (ع) : ای کمیل اگر سختی و فشار بر تو روی آورد زیاد بگو (( لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم )) تا بر طرف گردد و اگر نعمتی از جانب خدا به تو رسید زیاد بگو (( الحمدولله )) تا افزون گردد و چون روزیت دیر رسید زیاد بگو (( استغفرالله ربی و اتوب الیه )) تا وسعت یابی .    تحف العقول صفحه 168   امام علی (ع) : ای کمیل در امری که خدا واجب نموده اجازه ترک و رخصت نیست و در امر نافله و مستحب سختگیری نیست.    تحف العقول صفحه 168   امام علی (ع) : ای کمیل به وسیله ولایت ما خود را نجات بخش از اینکه شیطان در مال و فرزندت شریک شود.    تحف العقول صفحه 168   امام علی (ع) : ای کمیل بد نیست که مشکل خود را به برادرت بگویی اما برادرت کیست ؟ آنکه در سختی تو را وا نگذارد و در مجرمی از تو کناره نگیرد و قبل از آنکه بگویی نیازت را بر طرف کند و تو را در کارت تنها رها نکند.    تحف العقول صفحه 167   امام علی (ع) : ای کمیل بی نوایی و تنگدستی خو را به مردم نشان مده و برای رضای خدا با عزت نفس و پرده پوشی به آن صبر کن تا خدا فرجی حاصل کند.    تحف العقول صفحه 167   امام علی (ع) : ای کمیل درب خانه ستمکاران را مکوب تا با آنها در آمیزی و همکار شوی مبادا آنها را احترام کنی و در مجالس آنها شهادتی بدهی که خدا را برتو خشمگین نماید پس اگر ناچاری در مجلس آنان حاضر شوی پیوسته در ذکر خدا باش و به او توکل کن و از شرشان پناه بر خدا بر و سر بزیر باش و از دل کردارشان را بد شمار و بلند سبحان الله بگو تا بشنوند زیرا به این وسیله یاری شوی و از شرشان محفوظ بمانی .     تحف العقول صفحه 167   امام علی (ع) : ای کمیل از زبان آنچه در دل است می تراود و دل را خوراک درست میکند پس ببین دل و تنت از چه تغذیه میکنند که اگر حلال نباشد با زبانی شیطانی و حرام خدا را تسبیح و شکر نموده و خدا از تو قبول نکند.    تحف العقول صفحه 169   امام علی (ع) : ای کمیل راستش گناهانت بیش از کارهای خوب تست و غفلتت از یاد خدا بیش از ذکر توست و نعمت و پاداش خدا بر تو بیش از کردار توست و تو پیوسته در نعمت و عافیت از جانب خدایی پس نباید در هیچ حال از حمد و تسبیح و شکرش بر کنار باشی.    تحف العقول صفحه 168   امام علی (ع) : ای کمیل برکت در مال کسی است که خمس و زکات مالش را بپردازد و با مالش مومنان را یاری کند و صله رحم با نیکان نماید.    تحف العقول صفحه 166   امام علی (ع) : ای کمیل فقیر و سائل را رد مکن گرچه با نیمی از دانه انگور یا خرما باشد زیرا صدقه نزد خدا بزرگ شود.    تحف العقول صفحه 166   امام علی (ع) : ای کمیل به خویشاوندان و آشنایان مومنت که فقیرند بیشتر از دیگران بده و با آنها مهربانتر باش و به ایشان بیشتر توجه کن و به همه مستمندان صدقه بده.    تحف العقول صفحه 166   امام علی (ع) : ای کمیل شکمت را از خوراک پر مکن و جائی هم در آن برای آب بگذار و میدانی هم به هوا بده و تا هنوز اشتها داری دست از خوراک بکش که اگر چنین کنی خوراک بر تو گوارا گردد راستی تندرستی و سلامتی با کم خوردن و آشامیدن است.    تحف العقول صفحه 166   امام علی (ع) : ای کمیل چون از خوردن دست کشیدی حمد خدا را بگو بر آنچه به تو روزی داده و به آواز بلند حمدش کن تا دیگری هم با شنیدن حمد تو حمد خدا گوید و اجر تو بیشتر گردد.     تحف العقول صفحه 166   امام علی (ع) :ای کمیل اگر با کسی هم خوراک گشتی در سر خوراک شتاب و عجله مکن تا همراهت هم سیر شود و از غذا بهره مند گردد.                             تحف العقول صفحه 166   امام علی (ع) : ای کمیل هم خوراک دعوت کن و از این کار دریغ مورز زیرا هرگز تو به کسی روزی ندهی و خدا با این کار ثواب شایان به تو دهد پس با مهمانت خوش خلق باش و به او بدگمان مشو و برایش جا باز کن.    تحف العقول صفحه 166   امام علی (ع) : ای کمیل چون خواهی خوراک بخوری نام خدا را ببر و بسم الله الرحمن الرحیم بگو زیرا با نام خدا دردی به تو زیان نرساند و در آنست درمان هر بدی. تحف العقول صفحه 165   امام علی (ع) : ای کمیل دانش نیست جز آنکه منش افتتحاح کنم و رازی نیست جز آنکه امام قائم آن را به پایان رساند پس جز از ما خاندان رسول الله (ص) طلب علم مکن تا آنکه از ما خاندان باشی.       تحف العقول صفحه 165   امام علی (ع) : راستی که رسول خدا (ص) را خداوند پرورش داد و او مرا پرورش داد و من مومنان را پرورش دهم و آداب خود را برای گرامیان به ارث گذارم.    تحف العقول صفحه 165         امام علی (ع) : راستی پرهیزکاران در دنیا همان صاحبان فضیلتند گفتارشان درست و پوشش آنها میانه روی است از آنچه خدای متعال حرام کرده دیده بر گرفته اند گوش خود را وقف شنیدن دانش سودمند  کنند در حال گرفتاری و بلا به قضای الهی راضی باشند به مانند حال خوشی پروردگار در چشم ایشان بزرگ است و هرچه دیگر در چشمشان خوار . با بهشت چنانند که گویا آنرا دیده اند و گویا در نعمتش اند و با جهنم چنانند که گویا آنرا دیده  و عذابش را بخوبی چشیده اند.   تحف العقول صفحه 154   امام علی (ع) : پرهیزکاران دل غمین و بی آزارند لاغر اندام و کم نیاز و پارسایند دنیا آنها را خواست و آنان دنیا را نخواستند و به دنبالشان دوید و آنان او را درمانده ساختند ایشان قرآن را بخوانند با آرامی و با تدبر و فهم و آنرا دواء درد خود سازند چون به آیه بهشت و وعده ثواب الهی رسند جانشان از شوق نزدیک است که بر آید و چون به آیات و عذاب و جهنم بر خورند گویا آتش و شهیق  جهنم در جلو چشمان آنهاست و از آن به خدا پناه برند.  تحف العقول صفحه 155   امام علی (ع) : شخص پرهیزگار هرگاه از جانب کسی ستوده شود می هراسد و گوید من از دیگری به خودم داناترم و پرورگارم به من داناتر است از خود من پروردگارا را مرا به آنچه ایشان درباره من می گویند و در من نیست عذاب مکن و مرا از آنچه میپندارند بهتر ساز.    تحف العقول صفحه 155   نرساند.   نصایح صفحه

احادیث امیرالمومنین(ع)3

امام علی (ع) :کسی که روزی برای فضیلتی که در تو نیست به دروغ مدحت  گوید یقین بدان روز دیگر برای صفت بدی که در تو نیست مذمتت میکند.مستدرک الوسائل جلد 2 صفحه 65   امام علی (ع) : به پیروان خود توصیه می فرمود : جان خود را با مطالب حکیمانه نو و دلنشین خرم و شاداب سازید چه آنکه روح نیز مانند بدن وامانده و خسته میشود و پندیات الهی نیرو و نشاطش میبخشد.     اصول کافی جلد 1 صفحه 48   امام علی (ع) : آداب و رسوم زمان خود تان را با زور و فشار به فرزندان خویش تحمیل نکنید زیرا آنان برای زمانی غیر از زمان شما آفریده شده اند.     الحدیث جلد 2 صفحه 107   امام علی (ع) : آدمی به گفتارش سنجیده میشود و به رفتارش ارزیابی می گردد چیزی بگو که کفه سخنت سنگین شود و کاری کن که قیمت رفتارت بالا رود.    الحدیث جلد 2 صفحه 126   امام علی (ع): واعظ و سخنرانی که تو را به مطالب باطل سرگرم میکند و با سخنان هزل و بیهوده تو را گول بزند حقایق را از تو پنهان داشته و به تو خیانت نموده است.   نهج البلاغه حکمت 275   امام علی (ع) : نصیحت گفتن به فردی در حضور مردم کوبیدن شخصیت آن فرد است.   الحدیث جلد 2 صفحه 130   امام علی (ع) : سخنان علما و سخنرانان اگر درست و مطابق با واقعیت باشد داروی شفابخش است و اگر خطا و غیر واقعی باشد بیماری است.     غررالحکم صفحه 58   امام علی (ع) : هیچ کس در ضمیر باطن خود رازی را پنهان نمیکند مگر آنکه از حرف های بیخودی او و رنگ  چهره اش آن موضوع آشکار میشود.      الحدیث جلد 7 صفحه233   امام علی (ع) : حقیقت سعادت عبارت از این است که عمل آدمی به سعادت ختم شود و عاقبت به خیر از دنیا رخت بندد و حقیقت شقاوت در این است که عمل آدمی به شقاوت خاتمه یابد .    معانی الاخبار صفحه 345   امام علی (ع) :فرصت مانند ابر از افق زندگی میگذرد پس مواقعی که فرصتهای خیری برایتان پیش می آید غنیمت بشمارید و از آنها استفاده کنید      غررالحکم صفحه 340   امام علی (ع) : به کمیل بن زیاد فرموده اند : ای کمیل هیچ حرکت و فعالیتی نیست مگر آنکه تو در انجام آن به علم و معرفت و فهم دینی نیاز داری پس در کسب علم الهی بکوش .       تحف العقول صفحه 171     امام علی (ع) : هر خانه ای که در آن قرآن تلاوت شود و اهل آن خانه به ذکر و یاد خدای عزوجل مشغول باشند برکت و نعمت در آن خانه زیاد شود و ملائکه در آنجا حاضر شوند و شیاطین از آنجا دور شوند و چنین خانه ای برای اهل آسمان ها نور افشانی می کند همچنانکه ستارگان برای اهل زمین روشنایی و درخشش دارند ولی خانه ای که در آن تلاوت قران نشود و به یاد و ذکر خداوند عزوجل هم مشغول نباشد برکت آن خانه کم میشود و ملائکه از آنجا خارج می گردند و شیاطین در آن خانه حاضر میشوند.              کافی جلد 4 صفحه 413   امام علی (ع) : پشت مرا دو مرد شکستند : 1.مرد عالم زبان باز 2.مرد جاهلی که میخواهد زاهد باشد . اولی با زبانش فسق خود را می پوشاند و دومی با زهد خود نادانی اش را . پس از عالم فاسق و مقدس جاهل هر دو پرهیز کنید که مایه فریب هر فریب خوارند.   الحیاه جلد 2 صفحه 290   امام علی (ع) : اشکها خشک نمی شوند مگر بر اثر قساوت قلبها و قلب ها سخت و قسی نمی گردد مگر به سبب زیادی گناهان.  تحف العقول صفحه 147   امام علی (ع) : اینکه انسان چیزی را که حاجت اوست از دست بدهد بهتر از آن است که آن را از شخصی نا اهل و نامرد طلب نماید.    نهج البلاغه حکمت 66   امام علی (ع) : شما را به پنج چیز سفارش می کنم که اگر به خاطر آنها رنج سفر را تحمل کنید سزاوار است : 1. کسی از شما جز به پروردگارش امید وار نباشد 2. و جز از گناه خود نترسد 3. اگر از یکی سوال کردند و نمی داند شرم نکند و بگوید نمی دانم 4. و کسی در آموختن و یاد گرفتن مسئله ای که نمی داند خجالت نکشد.5.بر شما باد به صبر و شکیبایی در مقابل سختیها و مشکلات که مثل شکیبایی به ایمان چون سر است بر تن یعنی ایمان بدون صبر چون بدن بی سر ارزشی ندارد.   نهج البلاغه حکمت 82   امام علی (ع) : حکمت را هر کجا که باشد فراگیر گاهی حکمت در سینه منافق است و بی تابی میکند تا بیرون آمده و در سینه مومن آرام گیرد و نیز فرمود حکمت گمشده مومن است آن را فرا گیرید هر چند از منافقان و گمراهان باشد.       نهج البلاغه حکمت 79 و 80   امام علی (ع) : اگر دین خودت را تابع دنیایت کردی دین و دنیایت را تباه کردی و در آخرت از زیانکاران خواهی بود و اگر دنیای خود را تابع دین ات کردی هم دین و هم دنیا را به چنگ آورده ای و در روز قیامت از جمله رستگارانی.     آثار الصادقین جلد 6 صفحه 226   امام علی (ع) : به مردی فرمود : اگر از آفریدگار خود فرمانبری نمی کنی و دستوراتش را انجام نمی دهی پس روزی او را مخور و اگر دوست دشمن او هستی از مملکت او بیرون رو و اگر به تقدیرهای او راضی نیستی پرودگاری جز او برای خودت طلب کن.     آثار الصادقین جلد 6   امام علی (ع) : خدای سبحان روزی فقراء را در مالهای توانگران قرار داده پس فقیری گرسنه نمی ماند جز آنکه توانگری از حق او خود را به نوایی رسانده پس پروردگار متعال ثروتمندان را در آخرت برای این عمل باز خواست کند.     نهج البلاغه صفحه 420   امام علی (ع) : آید زمانی که سه چیز در میان مردم گم و نابود میشود : 1.درهمی از مال  حلال بدست نمی آید و حلال خوری از بین رود. 2. زبان راستگویی در میان مردم از بین رود و جزء دروغ نگویند.3.دوستی که بتوان به او اعتماد کرد و موجب آرامش و آسایش آدمی باشد یافت نشود.     آثار الصادقین جلد 21 صفحه 344   امام علی (ع) : گوش خود را به شنیدن سخنان خوب عادت بده و به آن سخن گوش دار که در شایستگی و اصلاح نفس ات تو را کمک میکند و گوش خود را از شنیدن سخنان زشت و نادرست باز نگه دار که سخن نادرست آئینه دل را به زنگار گیرد. و سبب نکوهش گردد.  آثار الصادقین جلد 15 صفحه 209   امام علی (ع) : شخص مسلمان هیچ هدیه ای را به برادر مسلمان خود تقدیم نکرده که از سخن حکیمانه ای که به هدایت او بیفزاید و یا او را از فلاکت و هلاکت باز دارد بهتر و با ارزش تر باشد.    کلام نور جلد 3 صفحه 112   امام علی (ع) : خدای متعال چیزی را نیکو تر از سخن و گفتار و چیزی را زشت تر از آن نیافریده به وسیله سخن روها سفید گردد و به همان وسیله روها سیاه شود بدان که سخن دربند و اسارت توست تا وقتی که لب به آن نگشوده ای و چون لب به آن گشودی تو در بند و اسارت او قرار میگیری پس همان گونه که بر طلا و نقره ات مهر می زنی بر دهانت هم مهر بزن و جز نیکو با آن مگو به راستی که زبان چون سگ درنده ای است که اگر رهایش کنی تو را می درد.   چهل حدیث رسولی جلد 1 صفحه 417   امام علی (ع) : ای کمیل هیچ حرکت و عملی در دنیا نیست جز آنکه تو درباره آن نیازمند به معرفت و شناختی از دین و احکام آن می باشی .    کلام نور جلد 4 صفحه 160   امام علی (ع) : صبر بر دو قسم است یکی صبر در مصیبت و سختی های دنیا که نیکو و پسندیده است و از آن برتر صبر در مقابل گناه و معاصی پروردگار است یاد خدا نیز دو قسم است : یکی به یاد او بودن در هنگام عبادت و از آن برتر یاد خدا به هنگام گناه  و معصیت که مانع از ارتکاب حرام میشود.    اخلاق فلسفی جلد 2 صفحه 120   امام علی (ع) : موعد و زمان فرا رسیدن مرگ در انتظار و در کمین هر فردی است زیرا هیچ کس نیست جز اینکه به همراه او از طرف خداوند نگهبانهاییست که او را از اینکه در چاه بیفتد و یا دیوار بر سرش فرو ریزد و یا درنده ای به او آسیب رساند نگه میدارند و چون موعد مرگش فرا رسد او را در مقابل آن رهایش سازند.    تحف العقول صفحه 226   امام علی (ع) : ای مردم بقا پس از مرگ است حق این است که ما وارث پیش از خودیم و وارثانی پس از خود داریم همانا ما شاخه های بنهایی هستیم که در گذشتند اصل که رفت فرع هم می رود ای مردم شما منزل آخرت خود را با بهره گرفتن از منزلی که از آن می کوچید یعنی دنیا اصلاح نمائید.    تحف العقول صفحه 222   امام علی (ع) : در سفارشات خود به کمیل فرمودند : ای کمیل آرام باش و خود را میان مردم شهره مساز خود را پنهان دار تا یادت نکنند ای کمیل علم الهی را یاد گیر تا فهمیده باشی همانا بر تو هیچ باکی نیست وقتی خدا دینش را به تو فهمانید که نه مردم را بشناسی نه مردم تو را بشناسند.    تحف العقول صفحه 219   امام علی (ع) : خوار و زبون شدن در طاعت و بندگی خدا بهتر است از عزت و ریاست در معصیت و نافرمانی خداوند.  تحف العقول صفحه 218   امام علی (ع) : از حقیقت ایمان آنست که بنده خدا راستگوئی را شیوه خود سازد تا اینکه از دروغ در آنجا هم که سود فراوان برای او دارد نفرت کند.    تحف العقول صفحه 218   امام علی (ع) : اصبغ بن نباته گوید امام (ع) می فرمود : من به شما حدیثی باز گویم که سزاوار است هر مسلمانی آن را حفظ کند سپس رو به ما کرد و فرمود : خداوند هیچ بنده مومنی را در این دنیا کیفر نکند جز آنکه برای او بهتر و آبرومند تر است از اینکه در قیامت به کیفر او باز گردد و آبرویش بریزد سپس فرمود : گاهی خدا بنده مومنی را بلا دهد در تنش یا مالش یا فرزندش و یا اهل اش و این آیه را خواند سوره شوری آیه 30 : هر مصیبتی که به شما رسد حاصل عمل خود شماست و خداوند از بسیاری از آن هم در می گذرد. و تا سه بار دستش را به هم چسبانید و میفرمود : از بسیاری هم می گذرد و عفو میکند.    تحف العقول صفحه 213   امام علی (ع) : راستی مومن چون بنگرد عبرت گیرد و چون سکوت کند بیندیشد و چون سخن کند یاد خدا را زنده کند و چون توانمند شود شکر کند و چون در سختی افتد صبر نماید نیت خیر بسیار دارد و به برخی از اعمال خیر که از دستش رفته افسوس می خورد که چرا انجام نداده .    تحف العقول صفحه 211   امام علی (ع) : منافق چون بنگرد سرگرم است و چون لب بندد در غفلت است و چون سخنی گوید هرزه در آید و چون توانگر گردد متکبر و سرکش شود و چون به سختی افتد بی تابی و زبونی کند زود خشم و دیر رضا است قصد شر فراوان دارد و اگر کار بدی را نتواند کند افسوس میخورد که چرا فلان کار بد را نکرده .    تحف العقول صفحه 212   امام علی (ع) : برای دینداران نشانه هاییست که به آن شناخته می شوند : 1. راستگویی 2. امانت پردازی 3. وفا به عهد و رفت و آمد با نیکان 4. ترحم بر فقراء 5. کم در آمیختن با زنان 6. بذل احسان 7. خوشرفتاری 8. پیروی از دانش و علم سودمند و آنچه باعث نزدیک شدن به خداست خوشا به حال ایشان و سرانجام خوبشان.    تحف العقول صفحه 211   امام علی (ع ) : زبان آدمی زاد همچون ترازوئی است که گفتار حکیمانه و الهی  وزن آن را زیاد میکند و گفتار جاهلانه و بیهوده و زشتی را کم می کند.    تحف العقول صفحه 206   امام علی (ع) : به آنچه درباره اش نا امیدی امیدوار تر باش از آنچه بدان امید داری زیرا موسی رفت تا آتش برای خاندانش برگیرد خدا با او سخن گفت و پیغمبر برگشت ملکه سباء رفت به جنگ با سلیمان مسلمان بازگشت ساحران و جادوگران فرعون رفتند تا بر موسی غلبه کنند مومن بر گشتند.    تحف العقول صفحه 207   امام علی (ع) : ای مردم خردمند نیست کسی که دل گیر شود از گفتار ناحقی که مردم درباره او میزنند و فرزانه نیست کسی که ستایش نادان را بر خود بپسندد.    تحف العقول صفحه 207   391